Χορτοφαγία και διατροφικές ανάγκες
Η χορτοφαγία είναι μια διατροφική συμπεριφορά, στην οποία έχει αποκλειστεί η κατανάλωση κρέατος, πουλερικών και των υποπροϊόντων τους, ενώ πιο αυστηρές μορφές αποκλείουν τα ψάρια, τα γαλακτοκομικά και τα αυγά. Η χορτοφαγική δίαιτα φαίνεται να δημιουργεί αυξημένες ανάγκες σε θρεπτικά συστατικά όπως η πρωτεΐνη, ο σίδηρος, το ασβέστιο, ο ψευδάργυρος και η βιταμίνη Β12, ωστόσο είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά και έχει συνδεθεί με τη μακροζωία. Πώς μπορούμε λοιπόν να καλύψουμε αυτές τις ελλείψεις αν είμαστε χορτοφάγοι; Πρωτείνη Είναι γνωστό ότι τα όσπρια αποτελούν πηγή πρωτεϊνών, χαμηλής όμως βιολογικής αξίας, λόγω της έλλειψης ορισμένων απαραίτητων για την ανάπτυξη αμινοξέων. Πολλά από τα υπολειπόμενα στα όσπρια αμινοξέα βρίσκονται στα δημητριακά (ψωμί, ρύζι, μακαρόνια, πατάτα). Ο συνδυασμός λοιπόν αυτός - οσπρίων με δημητριακά (πχ φακές με ρύζι, ρεβύθια με πατάτα, φασόλια με σιτάρι)- φαίνεται να αποτελεί μια καλή εναλλακτική λύση του κρέατος. Καλές πηγές πρωτεΐνης για χορτοφάγους: Όσπρια, ξηροί καρποί, σόγια. Σίδηρος Παράλληλα, η μη κατανάλωση κρέατος σχετίζεται με τη μειωμένη πρόσληψη σιδήρου. Είναι γνωστό πως ο σίδηρος που υπάρχει στο φυτικό βασίλειο έχει χαμηλή βιοδιαθεσιμότητα, δηλαδή απορροφάται σε μικρές ποσότητες εξαιτίας ορισμένων συστατικών (π.χ φυτικό οξύ, τανίνες) που υπάρχουν στις τροφές αυτές. Για να αυξηθεί η απορρόφησή του από αυτές τις πηγές, συνοδέψτε τις με τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνη C καροτενοειδή. Καλές πηγές σιδήρου για χορτοφάγους: χαλβάς, μπρόκολο, λάχανο, κουνουπίδι. Προτιμήστε:
Η Βιταμίνη Β12 βρίσκεται σχεδόν αποκλειστικά σε ζωικά τρόφιμα, και γι’ αυτό το λόγο είναι πολύ συχνό το φαινόμενο να παρατηρείται έλλειψή της σε χορτοφάγους. Καλές πηγές Β12 για χορτοφάγους: εμπλουτισμένο γάλα σόγιας, εμπλουτισμένα δημητριακά, συμπληρώματα βιταμίνης ίσως κρίνονται απαραίτητα. Ασβέστιο Για τους αυστηρά χορτοφάγους που δεν καταναλώνουν γαλακτοκομικά προϊόντα και ψάρια, το απαραίτητο για την ανάπτυξη και διατήρηση της καλής υγείας των οστών και των δοντιών ασβέστιο μπορεί να μην είναι δυνατόν να καλυφθεί από τη διατροφή, εύκολα. Η βιταμίνη D που συμμετέχει στο μεταβολισμό του ασβεστίου, καθώς και η βιταμίνη Κ και το μαγνήσιο (Mg) δύο στοιχεία που συμβάλλουν στην καλή υγεία των οστών θα πρέπει επίσης να συνυπολογιστούν στο σχεδιασμό του διαιτολογίου. Καλές πηγές ασβεστίου για χορτοφάγους: Όσπρια, ξηροί καρποί, χαλβάς, μπρόκολο, κουνουπίδι. Προτιμήστε:
Τα οφέλη της χορτοφαγίας
 Η χορτοφαγία είναι μια διατροφική συμπεριφορά, μια στάση ζωής για πολλούς, που χαρακτηρίζεται από τη μη κατανάλωση κρέατος, πουλερικών και των υποπροϊόντων τους. Ποια είναι τα οφέλη της;
Βρέφος πέθανε λόγω της διατροφής που επέβαλαν οι χορτοφάγοι γονείς
 Ζευγάρι χορτοφάγων δικάζεται σήμερα στη βόρεια Γαλλία, με την κατηγορία ότι προκάλεσε το θάνατο της 11 μηνών κόρης του, λόγω της διατροφής που ακολουθούσε και την οποία επέβαλε και στο βρέφος
Φυτοφάγος ο πρόγονος του ανθρώπου
 Ενας αρχαίος συγγενής του ανθρώπου, το ανθρωποειδές Παράνθρωπος Μποϊσέι που ζούσε στην αφρικανική ήπειρο πριν από περισσότερο από ένα εκατομμύρια χρόνια,...ΚΟΡΥΦΗ |
Έφτιαξαν κρέας για… χορτοφάγους Επιμέλεια: Γιάννης Δεβετζόγλου,
 Τις πρώτες «μερίδες» χοιρινού κρέατος κατάφεραν να παρασκευάσουν σε εργαστήριο Ολλανδοί επιστήμονες. Τελικός στόχος τους είναι η παραγωγή μπριζόλας και μπιφτεκιού, χωρίς τη σφαγή ζώου. Το επιστημονικό εγχείρημα έρχεται μετά από τη δημιουργία τεχνητού κρέατος ψαριού από μυϊκά κύτταρα ψαριού και η προσπάθεια, μάλιστα, στηρίζεται από την ολλανδική κυβέρνηση. Προς το παρόν, κανείς δεν έχει γευθεί το εργαστηριακό κρέας, αλλά οι ερευνητές ευελπιστούν ότι το τεχνητό κρέας θα μπορεί να διατεθεί προς πώληση στην αγορά σε περίπου μια πενταετία από σήμερα. Διάφορες οργανώσεις φυτοφάγων και προστασίας των δικαιωμάτων των ζώων δήλωσαν την ικανοποίησή τους για την εξέλιξη, και εξήγησαν ότι δεν έχουν «καμία ηθική αντίρρηση» να καταναλώσουν το κρέας, εφόσον δεν προέρχεται από νεκρό ζώο. Η εξέλιξη, εάν μπει σε γραμμή παραγωγής, αναμένεται να απαλλάξει την ανθρωπότητα από το πολλαπλό βάρος της εκτεταμένης κτηνοτροφίας και της βιομηχανικής εκτροφής ζώων, ενώ παράλληλα ευελπιστούν ότι το εργαστηριακό κρέας θα βοηθήσει στη διατροφή των πεινασμένων χωρών του πλανήτη. Όμως τα απίθανα αυτά σχέδια ανοίγουν νέες απρόσμενες δυνατότητες, που κάποτε θεωρούνταν ότι ανήκαν καθαρά στο πεδίο της επιστημονικής φαντασίας, ενώ φυσικά εγείρονται άλλα τεράστια ερωτήματα σχετικά με το κατά πόσο στο μέλλον μπορεί να ανακύψουν άλλα πολύ σοβαρότερα προβλήματα, από αυτά που υποτίθεται ότι οι σημερινές έρευνες για το τεχνητό κρέας προσδοκούν να επιλύσουν. Πως γίνεται η «δημιουργία» κρέατος Η πιο πολλά υποσχόμενη τεχνική για την παραγωγή εργαστηριακού κρέατος είναι μέσω βλαστοκυττάρων, που έχουν ληφθεί είτε από έμβρυα ζώων, είτε από άλλα δορυφορικά κύτταρα (τα βλαστοκύτταρα, όπως και στον άνθρωπο, μπορούν να μεταμορφωθούν σε άλλα είδη κυττάρων και έτσι να αναδημιουργήσουν έναν ιστό). Τα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα συνήθως τοποθετούνται σε τρισδιάστατους βιοδιασπώμενους συνθετικούς σκελετούς και στη συνέχεια κάνουν τα «μαγικά» τους, αναδομώντας π.χ. ένα μυ ζώου. Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες έχουν δημιουργήσει μόνο πολύ μικρά κομμάτια χοιρινού μυ, σε μέγεθος περίπου μισού νυχιού. Ακόμα όμως και αυτά τα μικρά κομμάτια κρέας θα μπορούσαν να περιληφθούν σε συνταγές για σε σάλτσες ή πίτσες, όπως ανέφεραν ο Ποστ και οι συνεργάτες του σε εργασία τους στο περιοδικό «Trends in Food Science & Technology ».Οι ερευνητές εξήγαγαν κύτταρα από το μυ ενός ζωντανού χοίρου, τα οποία στη συνέχεια πολλαπλασίασαν και τελικά αναδημιούργησαν στο εργαστήριο νέο μυικό χοιρινό ιστό. Η αναδημιουργία όμως μιας τεχνητής μπριζόλας θα απαιτούσε μια πολύ μεγαλύτερης κλίμακας εργαστηριακή παραγωγή, που προς το παρόν δεν είναι εφικτή. Οι εκτιμήσεις είναι ότι αν ποτέ καταστεί εφικτή η εργαστηριακή παραγωγή κρέατος σε μεγάλα μεγέθη και ποσότητες, οι επιστήμονες θα επιλέξουν κατ' αρχήν να δημιουργήσουν κρέας από μοσχάρι, χοιρινό, κοτόπουλο και ψάρι. Φυσικά, ένας συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας (και όχι μόνο) θα μπορούσε να φανταστεί πολύ πιο σκοτεινές προοπτικές. Οι ολλανδοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι μπορούν να υπερπηδηθούν οι φόβοι και οι αντιρρήσεις των καταναλωτών για την αγορά εργαστηριακού κρέατος. Αν, για παράδειγμα, όπως είπαν, στο μέλλον τα προϊόντα του φυσικού κρέατος, με βάση μια νέα νομοθεσία, φέρουν πάνω τους την ετικέτα προειδοποίησης «Προσοχή, έχουν θανατωθεί ζώα γι' αυτό το προϊόν», σταδιακά η νοοτροπία του κοινού θα άλλαζε υπέρ του εργαστηριακού κρέατος. Παραδέχτηκαν πάντως ότι θα χρειαστεί πολύς ακόμα χρόνος μέχρι να παραχθεί ένα προϊόν εργαστηριακού κρέατος που να είναι ανταγωνιστικό με το σημερινό φυσικό κρέας. |
Χορτοφάγοι εναντίον κρεοφάγων Από τη Μάρω Βασιλειάδου
 Υπάρχουν σχέσεις που χαλάνε, επειδή οι άνθρωποι έχουν διαφορετική θρησκεία, οικονομική κατάσταση ή σεξουαλικές συνήθειες. Τι γίνεται, όμως, όταν ανάμεσά τους μπαίνει ένα πιάτο φαγητό και οι διαφορετικές διατροφικές τους αρχές;Όλοι οι ερωτευμένοι το ξέρουν: «Μοιράζομαι το φαγητό μου με κάποιον» σημαίνει «μοιράζομαι την αγάπη μου». Οι ψυχολόγοι το διατυπώνουν καλύτερα: Το φαγητό έχει έναν ισχυρό, υποσυνείδητο σύνδεσμο με την αγάπη. Γι' αυτόν τον λόγο, όποιος αρνείται το φαγητό του αγαπημένου του είναι σαν να απορρίπτει τον έρωτά του. Σωστά. Αλλά τι γίνεται σήμερα που η διατροφή μας έχει αποκτήσει τέτοια πολυπλοκότητα; Κι ακόμη περισσότερο, τι συμβαίνει όταν όχι μόνο δεν ταιριάζουν τα διατροφικά μας γούστα αλλά ούτε η φιλοσοφία της ζωής μας; Ο Γιάννης και η Μάριελ είναι ζευγάρι. Εκείνη έπαψε να τρώει κρέας στα 13 της, και είναι πλέον 23 ετών, υγιέστατη και λαμπερή. Ο Γιάννης, πάλι, τρώει τα πάντα: και μπριζόλες, και σουβλιστό αρνί, ίσως και λαγό στιφάδο. Το ίδιο ο Σταύρος και η Παναγιώτα. Στις σχέσεις τους ο «πόλεμος» κρεοφάγων - χορτοφάγων δεν έχει ξεσπάσει, επειδή είναι άνθρωποι ανεκτικοί. Ωστόσο εξακολουθώ να αναρωτιέμαι: Μπορούν οι διαφορετικές διατροφικές συνήθειες να χαλάσουν ένα ωραίο ρομάντζο;  «Σ' αγαπάω αλλά τρως κρέας!»Ενας καινούργιος όρος έχει δημιουργηθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και χρησιμοποιείται ευρέως, μολονότι η τάση γεννήθηκε μάλλον στη Νέα Ζηλανδία, στο Κέντρο Σπουδών για τον Ανθρωπο και τα Ζώα του Πανεπιστημίου του Καντέρμπουρι. Ερευνώντας λοιπόν τις ζωές των «σπλαχνικών καταναλωτών» («cruelty - free consumers») από το φαγητό μέχρι τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις, οι ερευνητές έφτιαξαν μια νέα λέξη: Vegansexual. Ετσι περιγράφονται οι άνθρωποι που δεν τρώνε κρέας ούτε άλλο ζωικό προϊόν και οι οποίοι επιλέγουν να μην έχουν καμιά σεξουαλική σχέση με μη χορτοφάγους, επειδή τα σώματά τους τους θυμίζουν νεκροταφείο ζώων.Στο Διαδίκτυο η συζήτηση έχει ανάψει και οι αντιπαραθέσεις είναι συχνές. Φανατικοί υπάρχουν και στις δύο πλευρές. Στο μπεστ σέλερ βιβλίο του «Kitchen Confidential», o Αμερικανός σεφ Aντονι Μπουρντέν γράφει ότι οι χορτοφάγοι (vegetarians) και οι αυστηροί χορτοφάγοι (vegans), «η Χεζμπολά της χορτοφαγίας», «είναι εχθροί κάθε ωραίου και ευγενούς στο ανθρώπινο πνεύμα». Εκείνοι, από την πλευρά τους, επιστρέφουν τη φιλοφρόνηση ονομάζοντας όσους τρώνε κρέας «Ξεδιάντροπους Κρεοφάγους» («Shameless Carnivores»), οι οποίοι επιβιώνουν δολοφονώντας άκακα πλάσματα, χωρίς να αισθάνονται τύψεις. Και το πρόβλημα δεν είναι μόνον ηθικό, είναι επίσης απτό και καθημερινό, τονίζουν. «Προτιμώ να έχω σχέσεις με χορτοφάγους», σχολιάζει ο Μπεν Αμπντάλα, 42 ετών, μεσίτης από τη Φλόριντα, «επειδή όσοι τρώνε κρέας έχουν χαμηλή ενέργεια και μυρίζουν άσχημα». Πάντως η Μάριελ δεν βρίσκει τους κρεοφάγους απωθητικούς. Αντιθέτως. Ο Γιάννης, ο σύντροφός της, 26 ετών, χαρακτηρίζει τον εαυτό του παμφάγο. «Τρώω τα πάντα εκτός από κουνουπίδι», λέει. «Οι ποσότητες μπορεί να μας δημιουργήσουν πρόβλημα στο φαγητό -δεν με αφήνει να φάω πολύ-, το είδος της τροφής, όχι. Βεβαίως έχω προσπαθήσει άπειρες φορές να τη βάλω να φάει λίγο κρέας αλλά τίποτε. Το καλό που μου έχει κάνει με τη διατροφή της είναι ότι τώρα τρώω περισσότερο ψάρι, λαχανικά και φρούτα, επειδή θέλω να μοιραζόμαστε το φαγητό μας. Επίσης αρκετές φορές μαγειρεύει για μένα κρέας, μολονότι δεν της αρέσει ούτε να το πιάνει ούτε να το μυρίζει όταν ψήνεται». Η Μάριελ, 23 ετών, ιδιωτική υπάλληλος, ονομάζει τον εαυτό της χορτοφάγο, διευκρινίζοντας ότι η διατροφή της περιλαμβάνει τα πάντα, εκτός από τα ζώα που περπατάνε. «Ξεκίνησα τη χορτοφαγία πριν από δέκα χρόνια περίπου, επειδή το οικογενειακό μενού δεν περιελάμβανε παρά κρέας και ζυμαρικά. Εφτασα λοιπόν στο αμήν και τους ανακοίνωσα ότι δεν θέλω να φάω κρέας για ένα μήνα! Και αυτό ήταν, δεν έχω ξαναφάει μέχρι σήμερα. Τα μόνα σχόλια για τη διατροφή μου προέρχονταν ανέκαθεν από την οικογένεια -τη μαμά μου, που ανησυχούσε στην αρχή, και τον πατέρα μου, ο οποίος ακόμη επιμένει ότι πρέπει να αλλάξω συνήθειες... Κάθε χρόνο, όμως, κάνω τα τσεκ απ μου και είμαι μια χαρά. Οταν μείνω έγκυος ή όταν γεράσω, μπορεί να το σκεφτώ, αλλά τώρα νιώθω θαυμάσια. Αν εξαιρέσουμε το πρώτο διάστημα, που χρειάστηκε να πάρω για λίγο συμπληρώματα διατροφής σιδήρου, γρήγορα ο οργανισμός μου εξισορρόπησε. Βεβαίως τρώω ψάρι, γαλακτοκομικά, πολλά όσπρια και λαχανικά. Πάντως η χορτοφαγία ήταν για μένα καθαρά ζήτημα γεύσης: δεν μου αρέσει το κρέας. Γενικά δεν με πειράζει να τρώει ένας κρεοφάγος δίπλα μου, αλλά προτιμώ να μη βρίσκεται μπροστά μου όλη η πιατέλα με το γουρουνόπουλο! Αν πιστεύω ότι μπορεί να με αλλάξει ο Γιάννης; Οχι, αλλά ούτε κι εγώ θα του έλεγα να αλλάξει τη διατροφή του για μένα. Είναι κι αυτό όπως όλες οι διαφορές σε ένα ζευγάρι: πρέπει να δέχεσαι τον άλλο έτσι όπως είναι».Τρώγοντας για έναν καλύτερο κόσμο Λένε ότι στον σύγχρονο κόσμο, κι ακόμη περισσότερο στο μέλλον, θα είμαστε ό,τι τρώμε. Αλλωστε η δίαιτά μας δεν καθορίζει πλέον μόνον την υγεία μας αλλά την ηθική και κοινωνική μας συνείδηση. Σύμφωνα με τις αρχές της διατροφικής οικολογίας (nutrition ecology), που εξετάζει, ανάμεσα σε άλλα, τις επιπτώσεις της διατροφής μας στο περιβάλλον, στην κοινωνία και στην οικονομία, η κρεοφαγία είναι μεγάλος μπελάς: επιβαρύνει το περιβάλλον, αυξάνει τη μόλυνση και συμβάλλει στην αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Αντίθετα, η χορτοφαγία, εάν γίνεται με συγκεκριμένους όρους (κατανάλωση βιολογικών προϊόντων μικρών παραγωγών), ενισχύει τις τοπικές οικονομίες και υποστηρίζει την αειφορία της γεωργίας. Απολύτως σύμφωνη με το πνεύμα των «εναλλακτικών» καιρών είναι η Παναγιώτα, 38 ετών, γιατρός ορθοπεδικός και εκπαιδεύτρια γιόγκα. Τα τελευταία δύο χρόνια έγινε χορτοφάγος, αλλά με κάποιες επιπλέον «απαγορεύσεις» στη διατροφή της. «Στη γιόγκα οι διατροφικοί κανόνες είναι αποτέλεσμα των ηθικών αρχών που τη διέπουν: Το «δεν σκοτώνω, άρα δεν τρώω ζώα» είναι βασικό. Τα υπόλοιπα (όχι κρεμμύδι, σκόρδο, πράσο, μανιτάρια και ξίδι, όχι αλκοόλ, καπνός και καφές) σχετίζονται με τη ροή της ενέργειας μέσα στο σώμα και τον τρόπο που κάποιες τροφές την «μπλοκάρουν». Ομως δεν είναι μόνο θέμα ποιότητας του φαγητού, είναι επίσης θέμα ποσότητας και τρόπου. Δεν πρέπει να αφήνεις το σώμα σου να πεινάει, πιστεύουμε, αλλά ούτε να τρώει πολύ ή βιαστικά». Παρά την αυστηρότητα της δίαιτάς της, η Παναγιώτα δεν έχει εγκαταλείψει τη μαγειρική και εξακολουθεί να ετοιμάζει μεγάλα, ορεκτικά γεύματα για τον Σταύρο και τους φίλους τους. Τώρα μάλιστα σχεδιάζει να γράψει ένα βιβλίο χορτοφαγικής μαγειρικής με μεσογειακές συνταγές για όσους έχουν βαρεθεί την τυπικά vegan ινδική κουζίνα. «Οταν ξεκίνησα τη χορτοφαγία», λέει, «επειδή ο Σταύρος είναι εύκολος με το φαγητό, του έλεγα τι θα φτιάξω και συμφωνούσε πάντα. Ετσι τον πρώτο μήνα ξέχασα τελείως το κρέας και αυτό τον ενόχλησε, ένιωσε το σώμα του κουρασμένο. Τώρα πια τον ρωτάω και δίπλα στον δικό μου αρακά θα ετοιμάσω κι ένα μπιφτέκι ή μια μπριζόλα. Στην πραγματικότητα δεν με κουράζει να φτιάχνω δύο φαγητά -το κρέας μαγειρεύεται εύκολα. Μάλλον το δικό μου φαγητό χρειάζεται να προσέχω περισσότερο, επειδή θέλει σωστή προετοιμασία και οργάνωση για να είναι ισορροπημένο και θρεπτικό». Οσο για τον Σταύρο, 33 ετών, εκπαιδευτή ελεύθερης κατάδυσης, μετά το σοκ του πρώτου μήνα, εξακολουθεί να τρώει το κρέας του τρεις φορές την εβδομάδα προτιμώντας να μην ανακατεύει την οικολογία με το φαγητό του. «Ολα είναι θέμα συντονισμού», υποστηρίζουν και οι δύο. Αλλωστε χωρίς ανεκτικότητα και συμβιβασμούς, καλύτερος κόσμος δεν γίνεται. Και σίγουρα δεν στεριώνει σχέση.«Το ιδανικό είναι μια ισορροπημένη διατροφή» Νικόλαος Γιαννακόπουλος, ειδικός παθολόγοςΟταν έρχεται κάποιος στο ιατρείο μου και λέει ότι είναι χορτοφάγος, κατ' αρχήν τον ρωτάω τι ακριβώς τρώει και από πότε, για να καταλάβω πού πρέπει να εστιάσω την προσοχή μου. Συνήθως είναι τα νεαρά άτομα καθώς στα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσης, οι περισσότεροι νέοι απομακρύνονται από την οικογένεια και αρχίζουν να ετοιμάζουν οι ίδιοι το φαγητό τους. Τότε αισθάνονται ότι μπορούν να αποφασίσουν ποια διατροφή θα ακολουθήσουν.Γενικά μπορεί κανείς να παραμείνει υγιής κάνοντας χορτοφαγία, και τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα όταν στο διαιτολόγιό του υπάρχουν γαλακτοκομικά προϊόντα ή/και αυγά (vegetarians). Η αυστηρή χορτοφαγία (vegans) έχει μερικά προβλήματα εξασφάλισης βασικών θρεπτικών ουσιών. Τα κυριότερα θέματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε σε έναν χορτοφάγο είναι η επάρκεια σιδήρου, ασβεστίου, ψευδαργύρου, Β12 και Β6 και ορισμένων λιπαρών οξέων που θεωρούνται απαραίτητα για την ανάπτυξη του οργανισμού, τα Ω3. Συμβουλεύω τους ασθενείς μου που θέλουν να είναι χορτοφάγοι ή αυστηροί χορτοφάγοι να μάθουν πώς να τρώνε, να οργανώσουν τη διατροφή τους έτσι ώστε να τους καλύπτει και να καταναλώνουν μεγάλη ποικιλία τροφών σε καθημερινή, ει δυνατόν, βάση (π.χ. όσπρια, ξηρούς καρπούς, φρούτα, λαχανικά, πράσινες σαλάτες). Με αυτές τις προϋποθέσεις μπορεί κανείς, θεωρητικά, να ακολουθεί χορτοφαγική διατροφή από την παιδική ηλικία μέχρι τα γεράματά του. Ευσταθεί η άποψη ότι η χορτοφαγία, όταν γίνεται σωστά, διατηρεί τον οργανισμό πιο υγιή; Για μένα το ιδανικό θα ήταν μια ισορροπημένη διατροφή, και δη η παλιά μεσογειακή διατροφή που περιελάμβανε κυρίως λαχανικά, όσπρια και δημητριακά. Αν όμως κάποιος θέλει για οποιονδήποτε λόγο να ακολουθήσει μια χορτοφαγική δίαιτα, δεν θα έχει κανένα πρόβλημα στην υγεία του και μάλιστα θα αποκομίσει κάποια οφέλη, όπως η προστασία από τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Οσοι ακολουθούν τη χορτοφαγία έχουν πιο χαμηλή την «κακή» χοληστερίνη (LDL) και χαμηλότερη πίεση, που και οι δύο αποτελούν σημαντικούς παράγοντες καρδιαγγειακών νοσημάτων. Επίσης, η μεγάλη κατανάλωση κρέατος έχει συνδεθεί στατιστικά με ορισμένους καρκίνους, όπως αυτόν του παχέος εντέρου και του προστάτη. Συνεπώς η έλλειψη του κρέατος θεωρείται ότι προστατεύει. Επιπλέον με τη βοήθεια της χορτοφαγικής διατροφής βελτιώνονται προβλήματα κινητικότητας του εντέρου (λιγότερη δυσκοιλιότητα, λιγότερες φλεγμονές). Τέλος, η χορτοφαγία συστήνεται για την πρόληψη ορισμένων τύπων καρκίνου, όπως αυτόν του στόματος, του στομάχου και του πνεύμονα.Ηθική κατά ηδονισμού Ενας λύκος κι ένα πρόβατο ή, αλλιώς, ένα ζευγάρι που δεν θα συναντηθεί ποτέ... (ΧΟΡΤΟΦΑΓΟΣ) Μισέλ Τσουμάνη, 49 ετών, επιχειρηματίας: «Μου αρέσει το κρέας αλλά αγαπάω τόσο τα ζώα, που μου είναι αδύνατον να τα φάω. Βεβαίως καμιά φορά που πεινάω και μου μυρίζει η τσίκνα του ψητού, δελεάζομαι. Αλλά μετά λέω, «Τι είναι αυτό που τρώμε; Ενας τρόμος!» Δεν μπορώ ούτε καν να το σκέφτομαι. Οταν πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ και περνάω μπροστά από το χασάπικο, κοιτάζω αλλού. Επίσης έχετε δει πώς είναι οι χώροι μαζικής εκτροφής; Εχει γράψει η Μαργκερίτ Γιουρσενάρ: «Δεν μπορώ να χωνεύω αγωνίες». Ούτε κι εγώ». (ΚΡΕΟΦΑΓΟΣ) Λεωνίδας Αντωνίου, 45 ετών, μαθηματικός: «Πολύ δύσκολα θα μπορούσα να κάνω σχέση με μια γυναίκα η οποία έχει πολύ συγκεκριμένες διατροφικές συνήθειες, επειδή για μένα το να απολαμβάνεις το κοινό φαγητό με αυτόν που αγαπάς είναι πολύ κοντά στη χαρά του έρωτα. Ακόμη λοιπόν κι αν κατάφερνα να ακολουθήσω τις δικές της συνήθειες στο καθημερινό φαγητό, δεν θα τα κατάφερνα σε ένα γλέντι με τον κλασικό ελληνικό τρόπο. Δηλαδή εκεί που όλοι θα τρώγαμε τα ψητά μας, θα πίναμε κρασί και θα κάναμε τις γνωστές διατροφικές υπερβολές, εκείνη θα έμενε αμέτοχη τρώγοντας πρασινάδες, καρπούς και φρούτα! Νομίζω ότι αυτό σημαίνει ότι θα είχαμε μια εντελώς διαφορετική αντίληψη για την αγάπη». ΚΟΡΥΦΗ |
| Όταν τα ζώα δεν μπαίνουν στα πιάτα μας Μην τρώτε τα ζώα... Το δίλημμα του παμφάγου: κρεοφαγία ή χορτοφαγία; |
| ναρωτιέται ο Τζόναθαν Φόερ, τότε γιατί τρώω άλλα ζώα; Τι πρέπει να τρώει το παιδί μου; Ποιος αποφασίζει πάνω στη Γη ποιος θα σκοτωθεί, ποιο ζώο θα πεθάνει και ποιο όχι; Χρειάζεται όλη αυτή η βιομηχανική κτηνοτροφία με τις φρικιαστικές σφαγές ζώων; Μήπως είμαστε δέσμιοι τραγικών διατροφικών συνηθειών; Ο Τζόναθαν Σάφραν Φόερ πέρασε τα εφηβικά και τα φοιτητικά του χρόνια ταλαντευόμενος ανάμεσα στην κρεατοφαγία και στη χορτοφαγία. Στο κατώφλι της νέας του ζωής ως πατέρα, όμως, μπροστά στην προοπτική του να πρέπει να αποφασίσει ο ίδιος τι διατροφή θα ακολουθήσει ο γιος του, ο χαλαρός προβληματισμός του απέκτησε μια νέα, επείγουσα διάσταση. Ψάχνοντας για απαντήσεις, ο Φόερ αναγκάστηκε να επισκεφθεί βιομηχανικές φάρμες μέσα στα μεσάνυχτα, να αναλύσει όλα τα συναισθηματικά υλικά από τα οποία ήταν φτιαγμένα τα γεύματα της παιδικής του ηλικίας και να βάλει στο μικροσκόπιο ορισμένα από τα πιο πρωτόγονα ένστικτά του σχετικά με το τι είναι σωστό και τι λάθος. Είναι δύσκολο να κατατάξεις κάπου αυτό το βιβλίο. Θα μπορούσες να πεις ότι είναι ένα non fiction βιβλίο αλλά σε διαψεύδει. Είναι γεμάτο ιστορίες. Τι του έλεγε η γιαγιά του για το φαγητό, πώς ο ίδιος μαζί με μια ακτιβίστρια, τη Σι, μπουκάρουν βράδυ κρατώντας φακούς και φορώντας λαστιχένια γάντια σε μια φάρμα με γαλόπουλα προορισμένα για σφαγή, τι του είπε ο γιος του βλέποντας ψάρια στο ενυδρείο. Από την άλλη, υπάρχουν ντοκουμέντα, συζητήσεις- ρεπορτάζ με ανθρώπους που διευθύνουν κτηνοτροφικές φάρμες, σκέψεις κοινωνιολογικές- φιλοσοφικές... Ο Φόερ συνδυάζει πραγματικά ευφυώς το ντοκουμέντο με τη φιλοσοφία, το ρεπορτάζ με τη λογοτεχνία, την επιστήμη με την αυτοβιογραφία του. Το Τρώγοντας ζώα μιλάει με ιστορίες για ιστορίες που εμείς οι ίδιοι χρησιμοποιούμε για να δικαιολογήσουμε τις διατροφικές μας συνήθειες. Ιστορίες της λαϊκής παράδοσης, οικογενειακές παραδόσεις, εθνικούς γευστικούς μύθους, ιστορίες που δεν είναι πάντα αληθινές ή σωστές και που κατά τη γνώμη του μας αποκοιμίζουν και μας κάνουν να βουλιάξουμε στη λήθη. Το βιβλίο του τελικά είναι μια ιστορία γύρω από τις ιστορίες που μας έχουν πει- και τις ιστορίες που πρέπει τώρα εμείς να πούμε με τη σειρά μας. Ο Τζόναθαν Σάφραν Φόερ είναι από τους νεότερους και πολυσυζητημένους αμερικανούς συγγραφείς. Γεννήθηκε το 1977 στη Νέα Υόρκη. Το μυθιστόρημά του Εξαιρετικά δυνατά και απίστευτα κοντά θεωρήθηκε το καλύτερο βιβλίο για τη μετά την 11/9 εποχή. Το πρώτο του βιβλίο Εverything Ιs Ιlluminated (προσεχώς από το Μελάνι) έχει κερδίσει πολυάριθμα βραβεία, όπως το Guardian First Βook Ρrize, το Νational Jewish Βook Αward και το Νew Υork Ρublic Library Υoung Lions Ρrize. Το έργο του έχει μεταφραστεί σε τριάντα έξι γλώσσες σε όλον τον κόσμο. Ζει στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Πώς ο Κάφκα έγινε χορτοφάγος |
Χορτοφαγία στα καλύτερά της
Η αίσθηση ότι οι χορτοφάγοι αντιμετωπίζονται συχνά με περιφρόνηση οδήγησε τη Μαρία Ηλία, διακεκριμένη Ελληνοκύπρια σεφ, να δημιουργήσει ένα βιβλίο με πρωταγωνιστές τα λαχανικά. «Αγαπώ ένα καλό ριζότο ή τη σαλάτα με ντομάτα και μοτσαρέλα και πάντα διασκεδάζω ψάχνοντας να βρω πόσα χορτοφαγικά πιάτα υπάρχουν στα μενού των εστιατορίων», γράφει, υποστηρίζοντας ότι επειδή οι χορτοφάγοι έχουν επιλέξει να βγάλουν το κρέας και το ψάρι από τη διατροφή τους, αυτό δεν σημαίνει ότι αφήνουν σε αδράνεια τα αισθητήρια όργανα της γεύσης.
Το βιβλίο της «Δημιουργική Χορτοφαγία» (Εκδόσεις Τερζόπουλος) έχει για πρωταγωνιστές του τα λαχανικά και είναι γεμάτο με συγκλονιστικές γεύσεις, χρώματα, προτάσεις που οδηγούν σε γευστικές περιπέτειες στην κουζίνα και στο τραπέζι σας. Οι προτάσεις της αποτελούν... τα καλύτερα που συνάντησε στα ταξίδια της, αλλά και από τα μενού της στα εστιατόρια σε όλο τον κόσμο, ανάμεσά τους το ισπανικό «EL Buli» και το λονδρέζικο «Delfina's», όπου και έχει εργαστεί. Η Ηλία, που θεωρείται μία από τις 10 κορυφαίες γυναίκες σεφ της υψηλής κουζίνας, σε όποια μεριά του κόσμου και να έστηνε την κουζίνα της, είτε στολιζόταν με αστέρια Michelin είτε όχι, πάντοτε πρόσφερε δελεαστικά χορτοφαγικά πιάτα στο μενού. Πολλά από αυτά παρουσιάζονται στη «Δημιουργική Χορτοφαγία», ελπίζοντας ότι θα δελεάσει εξίσου χορτοφάγους, κρεοφάγους και ψαροφάγους. «Στην πραγματικότητα ελπίζω ότι το βιβλίο θα αποτελέσει έμπνευση για όσους θέλουν να προσθέσουν περισσότερα λαχανικά στην καθημερινή διατροφή τους», γράφει στην εισαγωγή του βιβλίου της. Μιλώντας για τους... πρωταγωνιστές της, τα λαχανικά, εξηγεί ότι κάθε συνταγή της περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από το σύνολο των υλικών που την απαρτίζουν. «Είναι όλα αυτά τα υλικά, δεμένα αρμονικά, ελεύθερα να φανερώσουν την αληθινή γεύση και υφή σε όλη τη λαμπρή απλότητα ή πολυπλοκότητά τους», μας λέει. Για παράδειγμα, οι αναφορές στις ιδιότητες του αρακά, του παντζαριού και του καφέ, οι οποίες και αναλύονται στη «Δημιουργική Χορτοφαγία», δεν είναι παρά συλλογές από συνταγές που στην κυριολεξία απογυμνώνουν κάθε υλικό και στη συνέχεια το... ντύνουν με όλους εκείνους τους τόσο διαφορετικούς τρόπους που μπορεί να μεταμφιεστεί. Εχοντας εργαστεί σε κουζίνες γαλλικές, ισπανικές, ελληνικές και ιταλικές, τώρα πλέον η Ηλία αρνείται να περιορίζεται σε ένα συγκεκριμένο στιλ ή κουζίνα. Αναζητεί τον δικό της γευστικό δρόμο με πυξίδα την απλή άποψη: «Το φαγητό πρέπει να διεγείρει τις αισθήσεις, να είναι και να δείχνει φανταστικό». * Η Μαρία Ηλία γεννήθηκε μέσα στις επιχειρήσεις εστίασης· μεγάλωσε στην κυριολεξία μέσα στην κουζίνα του εστιατορίου του Ελληνοκύπριου πατέρα της στο Ρίτσμοντ του Λονδίνου. Από πολύ μικρή ήξερε ότι θέλει να γίνει σεφ. Επειτα από μαθητεία στο Cafe Royal's Grill Room, η αγάπη της Μαρίας για τη μαγειρική την ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Εργάστηκε στην Ιταλία, την Αμερική και την Αυστραλία. Μαγείρεψε στα εστιατόρια «El Buli» και «Arzak» στην Ισπανία και φοίτησε στη σχολή Oriental Cooking στην Μπανγκόκ. Οι γεύσεις από όλα αυτά τα μακρινά μέρη αποτελούν το χαρακτηριστικό γνώρισμα στις συνταγές της. Η διακεκριμένη Ελληνοκύπρια σεφ συνεργάζεται σε τακτική βάση με το πρόγραμμα Ready Steady Cook του BBC. Μετά την επιτυχημένη δεκάχρονη πορεία της ως επικεφαλής σεφ στο λονδρέζικο ρεστοράν «Delfina's», ψηφίστηκε από την εφημερίδα «Independent» μία από τις 10 κορυφαίες γυναίκες σεφ, με ιδιαίτερα αξιόλογη πορεία στον χώρο της υψηλής μαγειρικής. Τώρα προετοιμάζει το νέο της χορτοφαγικό εγχείρημα στη βρετανική πρωτεύουσα.
Συνταγές
Η Μαρία Ηλία προτείνει:
Ριζότο με ψητό ραντίκιο και φράουλεςΥλικά για το ραντίκιο **1 ραντίκιο, 350 γραμμάρια περίπου **ελαιόλαδο για ράντισμα **θαλασσινό αλάτι **2 κουταλιές βαλσαμικό ξίδι για το ριζότο **2 κουταλιές ελαιόλαδο **50 γραμμάρια βούτυρο **4 σκορδοκρέμμυδα, κομμένα σε κύβους ***375 γραμμάρια ρύζι για ριζότο (αρμπόριο ή καρναρόλι) **300 γραμμάρια λευκό κρασί **900 γραμμάρια καυτό ζωμό λαχανικών **χυμό από 1/2 λεμόνι **4 κουταλιές μασκαρπόνε **θαλασσινό αλάτι και πιπέρι **50 γραμμάρια τριμμένη παρμεζάνα **8 φράουλες κομμένες σε τέταρτα **1 κουταλιά ψιλοκομμένο σχινόπρασο Εκτέλεση Προθερμαίνουμε την γκριλιέρα σε μέτρια φωτιά. Κόβουμε το ραντίκιο κατά μήκος σε τέταρτα κρατώντας ένα μέρος από το κοτσάνι (καθαρίζουμε και πετάμε τα σκούρα μέρη). Ανοίγουμε λίγο τα φύλλα, περιχύνουμε με ελαιόλαδο και αλατίζουμε. Τοποθετούμε το λαδωμένο ραντίκιο πάνω στην καυτή γκριλιέρα και ψήνουμε για 2-3 λεπτά από κάθε πλευρά. Οταν αρχίσει να παίρνει χρώμα, το μεταφέρουμε στο πιάτο και το περιχύνουμε με λίγο βαλσαμικό ξίδι. Το αφήνουμε να κρυώσει και μετά το κόβουμε σε λεπτές λωρίδες. Για να ετοιμάσουμε το ριζότο ζεσταίνουμε σε κατσαρόλα το ελαιόλαδο και το βούτυρο σε μέτρια φωτιά, προσθέτουμε τα κρεμμύδια και τα μαγειρεύουμε μέχρι να γίνουν διάφανα. Προσθέτουμε το ρύζι και τηγανίζουμε για 1 λεπτό, ανακατεύοντας για να μην κολλήσει. Ελαττώνουμε τη φωτιά και προσθέτουμε το κρασί. Αφήνουμε να απορροφηθεί, προτού προσθέσουμε μια κουτάλα από τον ζεστό ζωμό (περίπου 200 γραμμάρια δηλαδή). Ανακατεύουμε συχνά το ρύζι για να απορροφήσει τον ζωμό και το ρύζι να γίνει αλ ντέντε. Αυτό θα πάρει 20 λεπτά περίπου. Ρίχνουμε τον χυμό λεμονιού, το ραντίκιο, το μασκαρπόνε και όσο αλατοπίπερο θέλουμε. Σβήνουμε τη φωτιά, ρίχνουμε την παρμεζάνα και τις μισές φράουλες. Σερβίρουμε γαρνιρισμένο με τις υπόλοιπες φράουλες, το σχινόπρασο, λίγο ελαιόλαδο και το βαλσαμικό  ξίδι.Τάρτα σοκολάτας με λεμονόχορτο, πιπερόριζα και φύλλα μοσχολέμονου Υλικά για την τάρτα ***275 γραμμάρια μαύρη σοκολάτα σπασμένη σε μικρά κομμάτια ***275 γραμμάρια κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά ***4 μπαστουνάκια λεμονόχορτο, ψιλοκομμένα ***3 κουταλάκια τριμμένη πιπερόριζα ***3 φύλλα καφίρ μοσχολέμονου, ψιλοκομμένα ***χυμός από ένα μοσχολέμονο (λάιμ) **6 κρόκους αβγών ***1 βάση τάρτας (έτοιμη ή μπορείτε να φτιάξετε τη δική σας σύμφωνα με ξεχωριστή συνταγή στο βιβλίο «Δημιουργική Χορτοφαγία») για το λίτσι ***250 γραμμάρια λευκή σοκολάτα σπασμένη σε μικρά κομμάτια ***2 φύλλα καφίρ μοσχολέμονου, ψιλοκομμένα ***1 μικρή κονσέρβα φρούτα λίτσι στραγγισμένη ***σκόνη κακάο για πασπάλισμα Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Βάζουμε σε μικρό πυρίμαχο μπολ πάνω από κατσαρόλα με νερό που βράζει τη σοκολάτα, την κρέμα γάλακτος, το λεμονόχορτο, την πιπερόριζα, τα φύλλα και τον χυμό του μοσχολέμονου μέχρι να λιώσει η σοκολάτα. Ανακατεύουμε ώσπου να γίνει το μίγμα λείο. Αποσύρουμε το μπολ από τη φωτιά και αφήνουμε το μίγμα να κρυώσει. Προσθέτουμε στο μίγμα της σοκολάτας τους κρόκους, από έναν κάθε φορά, χτυπώντας καλά έπειτα από κάθε προσθήκη. Ρίχνουμε το μίγμα στην ψημένη βάση για τάρτες και ψήνουμε για 5 λεπτά ή ώσπου να πήξει. Αφήνουμε την τάρτα να κρυώσει και τη βάζουμε στο ψυγείο μέχρι περίπου μία ώρα πριν τη χρησιμοποιήσουμε (σερβίρεται κατά προτίμηση σε θερμοκρασία δωματίου). Για να ετοιμάσουμε τα λίτσι τοποθετούμε σε πυρίμαχο μπολ, πάνω από κατσαρόλα με νερό που βράζει, τη λευκή σοκολάτα και τα φύλλα μοσχολέμονου μέχρι να λιώσει η σοκολάτα. Αποσύρουμε το μίγμα από τη φωτιά και το αφήνουμε να κρυώσει ώσπου να γίνει παχύρευστο και να μπορεί να βγει από τον κορνέ χωρίς δυσκολία. Βάζουμε τη γέμιση σε μικρή σακούλα για κορνέ και γεμίζουμε το κέντρο κάθε φρούτου. Βάζουμε την τάρτα στο ψυγείο ώσπου να πήξει η σοκολάτα. Πασπαλίζουμε την τάρτα με κακάο και τη σερβίρουμε με τα λίτσι, γεμιστά με λευκή σοκολάτα. |
Χορτοφαγικά νέα
 ΕΙΤΕ είστε χορτοφάγος είτε (το πιθανότερο) όχι, θα απολαύσετε το περιεχόμενο του www.vegetariantimes.com . Ενα διαδικτυακό περιοδικό που αναφέρεται στη χορτοφαγία ως τρόπο ζωής και είναι γεμάτο άρθρα και προτάσεις σχετικά με το θέμα. Ακόμα θα βρείτε ένα σωρό συνταγές που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε εναλλακτικά με τα συνηθισμένα σας μενού, συμβουλές για όμορφο δέρμα με τη βοήθεια φυτικών χειροποίητων καλλυντικών, θα διαβάσετε για τα οφέλη των ζαρζαβατικών, οικολογικούς τρόπους για να ζείτε καλύτερα και σε αρμονία με το περιβάλλον και πολλά ακόμα. ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΗΓια χορτοφάγους ΥΠΑΡΧΟΥΝ ορισμένα κλισέ που όταν «κολλήσουν» στο μυαλό μας δεν λένε να ξεκολλήσουν. Ενα από τα πιο χαρακτηριστικά είναι πως όσοι τρώνε αποκλειστικά χορτοφαγικά, τρώνε άνοστα. Το http://vegan sintages.wordpress.com είναι ένα blog που δημιουργήθηκε για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους! Περιέχει, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, χορτοφαγικές συνταγές «για όσους νομίζουν ότι οι χορτοφάγοι τρέφονται μόνο με μαρούλια» και εξηγεί ότι το να είναι κάποιος «βέγκαν» είναι ένας «τρόπος ζωής που αποκηρύσσει τη χρήση ζώων ή ζωικών προϊόντων για τροφή, ένδυση ή άλλους σκοπούς και υποστηρίζει τον σεβασμό προς όλα τα πλάσματα και το περιβάλλον». Είτε συμφωνείτε είτε διαφωνείτε με τη θέση αυτή, θα συμφωνήσετε σίγουρα ότι οι συνταγές που προτείνει είναι το λιγότερο λαχταριστές και πρωτότυπες. Δείτε το! ΜεταφρασμένηΣυνταγές για χορτοφάγους, vegans, ωμοφάγους.. ή για αυτούς που θέλουν να αποτοξινωθούν από το κρέας.
Το food culture που θα βρείτε στο blog http://food4life.blog.com/
θα είναι, με μια λέξη, πολυσχιδές. Εthnic φαγητά, vegetarian πιάτα, vegan πιάτα, χειροποίητα ζυμαρικά, αυθεντικές σάλτες, κέικ και γλυκά που λατρεύουν μικροί και μεγάλοι… όλα πολύ απλά, υγειινά και γρήγορα, έτσι όπως θέλουμε όλοι να ζούμε την καθημερινότητά μας…Ανάλαφρο και χορτοφαγικό |
Ο πόνος... των χορτοφάγων
Ο επισκέπτης που θα βρεθεί Οκτώβριο στο Πουκέτ της Ταϊλάνδης θα μείνει έκπληκτος βλέποντας τους ντόπιους να παρελαύνουν στους δρόμους της πρωτεύουσας του νησιού, πραγματοποιώντας περίεργες τελετές. Στην αρχή θα νομίσει ότι γίνεται κάτι σαν καρναβάλι, αλλά μια προσεκτική ματιά θα τον αφήσει άναυδο: είναι το φεστιβάλ χορτοφαγίας
 Χορτοφαγία υπό... άλλο πρίσμα Νότια στην Ταϊλάνδη βρίσκεται το εξωτικό νησί Πουκέτ. Ο επισκέπτης μπορεί να χαλαρώσει σ' αυτό το τουριστικό θέρετρο και να γνωρίσει τη μαγευτική φύση που κρύβει το νησί. Πέρα από τις εξωτικές παραλίες, τη διασκέδαση και την ομορφιά της φύσης, όμως, ένα ξεχωριστό γεγονός συμβαίνει στο νησί, μακριά από τα τουριστικά δρώμενα: το φεστιβάλ χορτοφαγίας.Αντρες και γυναίκες, ντυμένοι στα άσπρα τρυπούν τα μάγουλά τους με σπαθιά, τεράστιες βελόνες ή με οποιοδήποτε αιχμηρό αντικείμενο μπορεί να φανταστεί κανείς. Αν παρατηρήσει λίγο παραπάνω θα διαπιστώσει ότι τα άτομα αυτά δεν έχουν καμιά έκφραση πόνου στο πρόσωπο ή αιμορραγία. Το βλέμμα τους είναι κενό, ενώ περπατούν για ώρες στους δρόμους χωρίς ίχνος κούρασης ή εξάντλησης. Το θέαμα πραγματικά προκαλεί σοκ στον επισκέπτη. Το φεστιβάλ χορτοφαγίας είναι μια θρησκευτική γιορτή και παρ' ότι οι Ταϊλανδοί στην πλειονότητά τους είναι βουδιστές, το φεστιβάλ αυτό έχει τις ρίζες του στον ταοϊσμό. Πραγματοποιείται στους κινεζικούς ναούς στο Πουκέτ. Παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στη μικρή πόλη Kathu, στο κέντρο του νησιού, πριν από 179 χρόνια. Στην πόλη αυτή ζούσαν κυρίως Κινέζοι εργάτες ορυχείων. Ευκατάστατοι και με ενδιαφέρον για τη διασκέδασή τους, κάλεσαν ένα θίασο από την Κίνα για να δώσει παραστάσεις. Ολα κυλούσαν ήρεμα και ο θίασος παρέμενε εκεί για αρκετούς μήνες. Τότε, ξαφνικά, έπεσε επιδημία και το θέατρο αναγκάστηκε να κλείσει.  Και αυτό στο «πλαίσιο» της τελετής Η αναστάτωση αυτή θύμισε στους ηθοποιούς τις θρησκευτικές τελετές που έκαναν στην πατρίδα τους την Κίνα και όσο διάστημα ήταν στην Ταϊλάνδη είχαν αμελήσει. Ηταν πεπεισμένοι ότι τιμωρούνταν με αρρώστια για την αμέλειά τους αυτή. Ετσι, όταν ήρθε ο καιρός για την τελετή, όλος ο θίασος απείχε από το κρέας και από το ζωικό λίπος και εκτελούσαν τις τελετουργίες τους για εννέα μέρες και εννιά νύχτες με σκοπό να εξαγνίσουν το σώμα και το πνεύμα τους και να απομακρύνουν το κακό.Το παράξενο είναι ότι όλα τα μέλη του θιάσου ανάρρωσαν αμέσως μόλις εκτέλεσαν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Αυτό το είδαν οι ντόπιοι και προκάλεσε την περιέργειά τους. Κάποιοι από αυτούς πήραν μέρος τον επόμενο χρόνο και είδαν ότι όλη η διαδικασία ήταν ευεργετική γι' αυτούς, τόσο σωματικά όσο και πνευματικά. Με το πέρασμα των χρόνων ο αριθμός των ατόμων που συμμετείχαν αυξανόταν συνεχώς. Και έτσι στις μέρες μας έχει γίνει γιορτή για όλο το νησί. Ακόμη και άνθρωποι που δεν έχουν κινεζική καταγωγή συμμετέχουν σ' αυτήν, είτε επειδή είναι ομόδοξοι με τους Κινέζους είτε επειδή τους αρέσει να παίρνουν μέρος στις τελετές που συνοδεύουν τη γιορτή, οι οποίες πραγματικά είναι κάτι ξεχωριστό. Η γιορτή με την πάροδο του χρόνου έχει υποστεί αλλαγές, τόσο στη μορφή όσο και στο περιεχόμενο, κι έχει γίνει πιο φανταχτερή και ψυχαγωγική.  Νεαροί «ασκούνται» κατά τις προετοιμασίες του φεστιβάλ Η πλήρης ονομασία της γιορτής είναι «Τήρηση των Κανόνων και Αποχή από το Κρέας».Οι κανόνες είναι οι εξής 10: 1. Αποχή από τη θανάτωση ζώων. 2. Αποχή από την κρεοφαγία. 3. Αποχή από άσχημες πράξεις και κατάχρηση χρημάτων. 4. Αποχή από την πρόκληση σωματικής και πνευματικής βλάβης. 5. Αποχή από την ψευδολογία και τη χρήση ύβρεων, αποφυγή όρκων. 6. Αποχή από το άγγιγμα ατόμων του άλλου φύλου ή το φλερτ. 7. Αποχή από το αλκοόλ ή τη χρήση ναρκωτικών. 8. Αποχή από τα τυχερά παιχνίδια. 9. Αποχή από τη χρήση κοσμημάτων. 10. Αποχή από το να μοιράζεται κανείς φαγητό με άτομα που δεν ακολουθούν τους Κανόνες. Διαρκεί εννέα μέρες, από την πρώτη ώς την ένατη μέρα του ένατου κινεζικού σεληνιακού μήνα.  Βελόνες με φρούτα στις άκρες και χαϊμαλιά Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ γυναίκες και άντρες, νέοι και ηλικιωμένοι, φορούν λευκά ρούχα και απέχουν από την κατανάλωση κρέατος και ζωικού λίπους. Γευματίζουν στο σπίτι ή κατά προτίμηση στους ναούς, όπου τα γεύματα παρέχονται δωρεάν.Οι τελετουργίες γίνονται σε περισσότερους από δέκα ναούς και εκδίδεται πρόγραμμα. Οι οπαδοί και οι ιερείς παρελαύνουν στους δρόμους με αγάλματα θεών αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της γιορτής. Κάποιοι από τους θεατές, δεξιά και αριστερά στους δρόμους, πετούν μεγάλες ποσότητες από κροτίδες, προκαλώντας εκκωφαντικό θόρυβο που ακούγεται από μίλια μακριά. Το πιο σημαντικό μέρος της γιορτής είναι ο τύπος των τελετών. Κατά τη διάρκεια των θρησκευτικών τελετουργιών στους ναούς οι ιερείς καθοδηγούν την τέλεση επικίνδυνων πράξεων για να δείξουν τη δύναμη των θεών, να ενδυναμώσουν την πίστη των ακολούθων και να τους απαλλάξουν από την κακή τύχη. Σ' αυτές περιλαμβάνονται το να περπατούν πάνω σε αναμμένα κάρβουνα, να ανεβαίνουν σε σκάλα όπου σε κάθε σκαλοπάτι έχουν τοποθετηθεί λάμες και σπασμένα γυαλιά, και -το πιο συγκλονιστικό- να τρυπούν ή να κόβουν μέρη του σώματός τους με αιχμηρά αντικείμενα. Πέρα από το περπάτημα στα αναμμένα κάρβουνα, τα υπόλοιπα εκτελούνται από «διαμεσολαβητές», οι οποίοι σε κατάσταση ύπνωσης μεσολαβούν ώστε οι θεοί να χρησιμοποιήσουν το σώμα των οπαδών, επιδεικνύοντας τη δύναμή τους. Το παράξενο είναι ότι πάντα γλιτώνουν από βαρείς τραυματισμούς. Οταν οι τελετουργίες τελειώσουν και οι διαμεσολαβητές επανακτήσουν τη συνείδησή τους, απομένουν μόνο τα σημάδια από το τρύπημα στο σώμα τους, τα οποία και αυτά θεραπεύονται γρήγορα. Ισως κάποιος σκεφτεί ότι πριν από τις τελετές παίρνουν κάποιες ουσίες ή έχουν εκπαιδευτεί. Στην πραγματικότητα ενεργούν πέρα από τη θέλησή τους, όντας σε έκσταση. Αυτό μπορεί να το παρατηρήσει κάποιος αν επισκεφθεί ένα ναό και παρακολουθήσει τα δρώμενα από την αρχή. Θα δει ότι άτομα γύρω του πέφτουν σε έκσταση κάτω από τον ήχο των τυμπάνων. Επίσης κατά τη λήξη της τελετής όταν επιστρέφουν στο ναό μπροστά στα αγάλματα των θεών τους, εκστασιασμένοι, χτυπούν τα χέρια τους πάνω στα έδρανα όπου είναι τοποθετημένοι οι θεοί, λιποθυμούν για μερικά δευτερόλεπτα κι επανέρχονται σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Το αποκαλούν «ξαναγέννηση». Μ' αυτό τον τρόπο πιστεύουν ότι διώχνουν μακριά την κακή τύχη.  Κι όμως τα τραύματα αυτά θα θεραπευτούν γρήγορα Οι εκδηλώσεις προσελκύουν πολλούς και τους προσηλυτίζουν στη δύναμη των θεών τους. Και αυτό αποδεικνύεται από τον αυξανόμενο αριθμό των ατόμων που συμμετέχουν στη γιορτή κάθε χρόνο.Είναι μοναδική εμπειρία να παραβρεθεί κάποιος στο φεστιβάλ χορτοφαγίας. Το θέαμα χρειάζεται γερό στομάχι. Παρ' όλα αυτά αξίζει ο επισκέπτης να κάνει μια ανάπαυλα από τις παραλίες και τη διασκέδαση στο νησί, για να βιώσει τον τρόπο που οι ντόπιοι εκφράζουν τα θρησκευτικά τους πιστεύω. ΚΟΡΥΦΗ |
Και τα φυτά έχουν ψυχή! Δεν... θέλουν να καταλήξουν στο πιάτο των χορτοφάγων
Σταμάτησα να τρώω χοιρινό κρέας πριν από οκτώ χρόνια, όταν άκουσα έναν επιστήμονα να λέει πως η οδοντοστοιχία του γουρουνιού μοιάζει με την ανθρώπινη περισσότερο από κάθε άλλου ζώου. Μη μπορώντας να απαλλαγώ από την εικόνα ενός μικρού, ζωηρού γουρουνιού να μου στέλνει ένα χαμόγελο τύπου Τζορτζ Κλούνι, αποφάσισα πως ήταν πιο εύκολο να απαρνηθώ το χριστουγεννιάτικο χοιρινό. Περίπου δύο χρόνια αργότερα έκοψα το κρέας κάθε θηλαστικού. Εξακολουθώ εντούτοις να τρώω πουλερικά και ψάρια. Οι διατροφικές μου αποφάσεις είναι αυθαίρετες και ανακόλουθες και όταν φίλοι με ρωτούν γιατί είμαι πρόθυμη να δοκιμάσω πάπια αλλά όχι αρνί δεν έχω καμία πειστική απάντηση. Έτσι είναι οι διατροφικές επιλογές καμιά φορά. Και τελευταία, η συζήτηση γύρω από αυτές έχει φουντώσει.
 Στο νέο του βιβλίο «Τρώγοντας Ζώα» ο συγγραφέας Τζόναθαν Σάφραν Φόερ περιγράφει τη σταδιακή του μεταμόρφωση από ένα παμφάγο, αδιάφορο πλάσμα σε έναν «αφοσιωμένο χορτοφάγο». Τον περασμένο μήνα ο Γκάρι Στάινερ, φιλόσοφος στο Πανεπιστήμιο Βucknell, απεφάνθη σε άρθρο του στους «Νew Υork Τimes» πως όλοι μας πρέπει να προσπαθήσουμε να γίνουμε «αυστηρά ηθικοί χορτοφάγοι» όπως ο ίδιος: η θανάτωση ζώων για το κρέας, το δέρμα ή ό,τι άλλο, υποστήριξε, είναι «καθαρή δολοφονία». Εντούτοις, τα φυτά δεν... ονειρεύονται να καταλήξουν στο γουόκ. Όσο πιο πολλά μαθαίνουν οι επιστήμονες για την πολυπλοκότητα των φυτών- την ταχύτητα με την οποία αντιδρούν στις αλλαγές στο περιβάλλον τους και τα πολυάριθμα τεχνάσματα που εφευρίσκουν για να απωθήσουν τους εχθρούς τους και να ζητήσουν βοήθεια- τόσο πιο πολύ εντυπωσιάζονται. «Τα φυτά δεν είναι στατικά ούτε ανόητα» λέει η Μόνικα Χίλκερ από το Ινστιτούτο Βιολογίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. «Αντιδρούν σε απτικά ερεθίσματα, αναγνωρίζουν διαφορετικά κύματα φωτός, αντιλαμβάνονται χημικά σήματα, μπορούν ακόμα και να μιλήσουν μέσω χημικών σημάτων». Αφή, όραση, ακοή, λόγος. «Πρόκειται για αισθητήριες λειτουργίες και ικανότητες τις οποίες συνήθως αποδίδουμε μόνο στα ζώα». Θέλετε αποδείξεις; Οι αποδείξεις. Αναλύοντας την αναλογία του ανοιχτού κόκκινου φωτός και του σκοτεινού κόκκινου φωτός στα φύλλα τους, τα φυτά αισθάνονται την παρουσία ανταγωνιστών τους σε κοντινή απόσταση και προσπαθούν να αναπτυχθούν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Με τον παραμικρό τραυματισμό των φύλλων τους, ειδικευμένα κύτταρα στην επιφάνεια του φυτού απελευθερώνουν χημικά εναντίον του επιτιθέμενου. Γονίδια στο DΝΑ του φυτού ενεργοποιούνται ώστε να σημάνουν παν-συστημικό χημικό πόλεμο- η φυτική εκδοχή της ανοσολογικής αντίδρασης: «Χρειαζόμαστε ρητίνες τερπενίου, αλκαλοειδή, φαινολικά μόρια, πάμε». Σε πειράματα που πραγματοποίησε η δρ Κονσουέλο Μ. Ντε Μοράες από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνιας διαπίστωσε πως σε λιγότερο από 20 λεπτά αφότου η κάμπια αρχίσει να τρώει τα φύλλα ενός φυτού, αυτό έχει απορροφήσει διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα και έχει παρασκευάσει ειδικές χημικές ενώσεις για να την απωθήσει. Κάποιες από αυτές τις ενώσεις είναι πτητικές χημικές ουσίες που λειτουργούν σαν αερομεταφερόμενες κραυγές για βοήθεια: έχει αποδειχθεί ότι μπορούν να προσελκύσουν τόσο μεγάλα έντομα, όπως οι λιβελούλες που τρέφονται με κάμπιες, όσο και μικροσκοπικά παράσιτα, που μπορούν να σκοτώσουν την κάμπια εκ των έσω. «Και τα λαχανάκια Βρυξελλών θέλουν να ζήσουν» Η δρ Χίλκερ από το Ινστιτούτο Βιολογίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και οι συνάδελφοί της ανακάλυψαν πως όταν μια μικρή λευκή πεταλούδα αποθέτει τα αυγά της σε ένα λάχανο Βρυξελλών και τα κολλάει (με μικροσκοπικές ποσότητες κόλλας) πάνω στα φύλλα, το... άγρυπνο λαχανικό ανιχνεύει την παρουσία μιας πρόσθετης χημικής ουσίας στην κόλλα, του κυανιούχου βενζυλίου, και μεταβάλλει γρήγορα τη χημική σύνθεση της επιφάνειας των φύλλων του προκειμένου να ελκύσει θηλυκές παρασιτικές σφήκες. Εντοπίζοντας τα αυγά της πεταλούδας, οι σφήκες εγχέουν μέσα τους τα δικά τους αυγά, τα οποία τρέφονται από τα αυγά της πεταλούδας- και το πρόβλημα του φυτού λύνεται. «Ακόμα και εμείς που ξέρουμε δυο- τρία πράγματα για τα φυτά, συχνά αιφνιδιαζόμαστε με την πολυπλοκότητα και τις ικανότητές τους», λέει ο δρ Ντε Μόραες. Αγαπητοί και αγαπητές χορτοφάγοι, λυπούμαστε αλλά και τα λαχανάκια Βρυξελλών θέλουν να ζήσουν. Τα φυτά είναι τα μόνα... ηθικά στην όλη υπόθεση, καθώς παίρνουν τα γεύματά τους από τον ήλιο. Αλλά μην περιμένετε να καυχηθούν γι΄ αυτό: είναι υπερβολικά απασχολημένα παλεύοντας να επιβιώσουν. |
|
Κρέας: να τρώει κανείς ή να μην τρώει;
Νηστεία αλλά και μόδα των τελευταίων ετών. Λόγοι θρηκευτικοί αλλά και υγείας. Η κατανάλωση κρέατος εδώ και χρόνια διχάζει τον δυτικό κόσμο και κινήματα ανα πτύσσονται διαρκώς υπέρ ή κατά της συνήθειας απόλαυσης ενός καλομαγειρεμένου κομματιού... πρωτεΐνης. Το debate μεταξύ χορτοφάγων και κρεατοφάγων, ή σω στότερα μεταξύ υπέρμαχων της κρεατοφαγίας και πολεμίων της, έχει πληθώρα επιχειρημάτων.
 |
|
|
Ζητούν να καταργηθεί η κατανάλωση κρέατος Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΟΥΤΣΩΝΗ
Οταν οι Smiths ηχογραφούσαν το περίφημο «Meat is Murder
» (το κρέας είναι φόνος), το 1985, δεν φαντάζονταν πως, 20 χρόνια μετά, το τραγούδι τους θα γινόταν σάουντρακ ενός ολόκληρου κινήματος κατά της κρεοφαγίας.
Με πατρίδα τη Γαλλία, το κίνημα Meat Abolition (κατάργηση του κρέατος) ξεκίνησε το 2005, θέτοντας ζήτημα απαγόρευσης της ζωικής παραγωγής, κατανάλωσης κρέατος και απαγόρευσης κυνηγιού και αλείας.
Σύμφωνα με φιλοζωικές και οικολογικές οργανώσεις, ζητήματα όπως η βιομηχανική εκτροφή, οι συνθήκες διαβίωσης των ζώων και η ανεξέλεγκτη θανάτωσή τους έχουν κινητοποιήσει εκατοντάδες συμπατριώτες μας. Με επιχειρήματα, όπως είναι η αλλαγή του καθεστώτος εκτροφής και θανάτωσης των ζώων, αλλά και η ανάγκη αλλαγής της διατροφής μας, οι υποστηρικτές του κινήματος έχουν ένα μεγάλο -και δύσκολο- στόχο. «Να ενταχθεί το θέμα της εκμετάλλευσης και της κακοποίησης δισεκατομμυρίων πλασμάτων κάθε χρόνο παγκοσμίως στην τρέχουσα πολιτική ατζέντα», λέει η Μαρίζα Χριστοδούλου, μέλος των Πολιτών για τα Δικαιώματα της Φύσης και των Ζώων (ΠΟΦΥΖΩ).
«Η έναρξη ενός δημόσιου διαλόγου για την κατανάλωση ζωικής σάρκας είναι πρωταρχικό αίτημα του κινήματος».
Η εκπρόσωπος της οργάνωσης χαρακτηρίζει τις συνθήκες διαβίωσης και θανάτωσης των ζώων στη χώρα μας «από τις χειρότερες πανευρωπαϊκά -όχι πως σε άλλες χώρες της Ευρώπης όλα είναι ρόδινα, απλά η Ελλάδα βρίσκεται πολύ, μα πολύ πίσω στο συγκεκριμένο τομέα», υποστηρίζει. «Δυστυχώς, πολλές σφαγές ζώων γίνονται κυριολεκτικά στο γόνατο γι' αυτό θα έπρεπε, σε πρώτη φάση, να πολλαπλασιαστούν οι έλεγχοι από την πολιτεία και να επιτραπεί σε μέλη φιλοζωικών σωματείων να είναι παρόντα σε αυτές τις διαδικασίες».
Οι Ελληνες υποστηρικτές της κατάργησης της κρεοφαγίας κατήγγειλαν την αλόγιστη κατανάλωση κρέατος στη χώρα μας κατά τη διάρκεια των πασχαλινών διακοπών, σε συγκέντρωσή τους στην πλατεία Συντάγματος, πριν από ένα μήνα. «Είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει μια νοοτροπία αιώνων, δεν πτοούμαστε όμως, όλα ξεκινούν με μικρά βήματα -ας αρχίσουμε από τη μείωση κατανάλωσης κρέατος, για λόγους δίαιτας».
«Τα δικαιώματα των ζώων όμως είναι μια υπόθεση πολύ πιο σοβαρή και δοκιμάζει όχι μόνον την ηθική μας αλλά και την ευαισθησία μας απέναντι στο περιβάλλον και στη φύση», συμπληρώνει η ακτιβίστρια.
Το ψήφισμα του κινήματος
Το ψήφισμα του κινήματος για την κατάργηση της κρεατοφαγίας*
* Επειδή η παραγωγή κρέατος συνεπάγεται θανάτωση ζώων που τρώμε.
* Επειδή οι συνθήκες διαβίωσής τους και η σφαγή κάνει τα ζώα να υποφέρουν.
* Επειδή το κρέας δεν είναι απαραίτητο στη διατροφή μας.
* Επειδή συναισθανόμενα όντα δεν πρέπει να κακοποιούνται ή να θανατώνονται χωρίς λόγο.
Για τους λόγους αυτούς η κτηνοτροφία, η αλιεία και το κυνήγι για τη σάρκα τους, καθώς και η πώληση και η κατανάλωση ζωικής σάρκας πρέπει να καταργηθούν.
* (Οπως ψηφίστηκε από ομάδα συζήτησης κατά τη διάρκεια εκδήλωσης υπό τον τίτλο «Estivales de la question animale» στη Γαλλία τον Αύγουστο του 2005).
|
9 λόγοι γιατί δεν πρέπει να τρώμε κρέας
1. Το μεγάλο μήκος του πεπτικού μας σωλήνα δεν προορίζεται για κρέας, οπότε, όταν το τρώμε, δημιουργούνται σηψιγόνα υπολείμματα. Δηλαδή, το κρέας αρχίζει να σαπίζει μέσα στο έντερο μας, και σε ολόκληρο το σώμα μας κυκλοφορούν τοξίνες. Αυτό οδηγεί σε κόπωση, πρόωρη γήρανση και τελικά ασθένειες.
2. Το κρέας περιέχει πολλές τοξίνες. Είναι ένας ζωικός μυς, και ο μυς περιέχει ουρικό οξύ, ένα υποπροϊόν του μεταβολισμού των μυών. 3. Περίπου τριάντα οκτώ χημικές ουσίες προστίθενται στο κρέας για να βελτιώσουν την εμφάνιση και την οσμή του. Μερικές από αυτές τις χημικές ουσίες προκαλούν εθισμό στο κρέας. Πρέπει να θυμάστε ότι το κρέας είναι σάρκα που αποσυντίθεται, και, χωρίς τα επιπρόσθετα χημικά που περιέχει, η δυσοσμία του θα ήταν τόσο έντονη, που κανείς δεν θα το αγόραζε. Καταλήγουμε λοιπόν να τρώμε ένα σάπιο πτώμα, συν τα επικίνδυνα χημικά. Αναρωτιέστε γιατί ο καρκίνος θερίζει όλο και περισσότερους ανθρώπους στο άνθος της ηλικίας τους; 4. Ισχυρά φάρμακα, όπως το αρσενικό, η πενικιλίνη, και ισχυρά αντιβιοτικά δίδονται στα ζώα με την τροφή τους και εναποτίθενται στους μυς. Εμείς καταναλώνουμε αυτά τα φάρμακα όταν τρώμε κρέας. Η στιλβεστρόλη έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί καρκίνο, καρδιακή ανεπάρκεια και μειωμένο λίμπιντο στους άντρες. 5. Το κρέας περιέχει υψηλό ποσοστό εντομοκτόνων από τους ψεκασμούς των ζωοτροφών. 6. Τα ζώα συχνά μεταφέρουν ασθένειες οι οποίες μπορεί να μεταδοθούν σε εμάς όταν καταναλώσουμε κρέας. Τα ζώα που εκτρέφονται σε φάρμες κολλάνε έναν ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό ασθενειών οι οποίες οφείλονται στο συνωστισμό και στο αγχογόνο περιβάλλον. Για παράδειγμα υπάρχουν τουλάχιστον 26 ασθένειες που μπορούμε να κολλήσουμε από τα πουλερικά. Επίσης το κρέας συχνά περιέχει σκουλήκια ακόμα και κακοήθης όγκους. Το μαγείρεμα δεν καταστρέφει πάντα τα σκουλήκια και, ακόμα και όταν απομακρυνθούν οι όγκοι, ο καρκίνος παραμένει στον οργανισμό του ζώου. 7. Το κρέας δεν κατατάσσετε στην κατηγορία των εξαιρετικά θρεπτικών τροφών. Παρουσιάζει θρεπτική αστάθεια, μιας και περιέχει υπερβολική πρωτεΐνη, αλλά σχεδόν καθόλου σύνθετους υδατάνθρακες., ίνες ή ασβέστιο, και λείπουν και πολλές βιταμίνες. Επειδή η τροφή προέρχεται από λαχανικά και δημητριακά, όταν τρώμε το κρέας τους λαμβάνουμε είδη χρησιμοποιημένα θρεπτικά συστατικά. Αυτά τα συστατικά είναι χαμηλότερης ποιότητας και αποτελούν έναν πιο ακριβό τρόπο εξασφάλισης της θρέψης μας. 8. Πολλές ερευνητικές εργασίες έχουν επιβεβαιώσει ότι σε περιπτώσεις που αφαιρέθηκε το κρέας από τη διατροφή για ένα χρόνο το σώμα αύξησε την πρόσληψη οξυγόνου κατά 38% και την κυκλοφορία του αίματος κατά 50%. Οι κορυφαίοι αθλητές τώρα αποφεύγουν το κρέας ειδικά όταν κάνουν εντατική προπόνηση. Ένα επιπλέον όφελος που θα έχετε αν κόψετε το κρέας είναι ότι θα γίνετε λεπτότεροι. Μια ομάδα 116 χορτοφάγων ζύγιζε κατά μέσο όρο 15 κιλά λιγότερο από ότι μια ομάδα κρεατοφάγων με την οποία συγκρίθηκε. Αυτό συμβαίνει επειδή τα λαχανικά είναι πιο θρεπτικά και χορταστικά, οπότε τρώμε λιγότερο. 9. Η υπερβολική κατανάλωση κρέατος έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να οδηγήσει σε διανοητική και συναισθηματική ανισορροπία. Αυτό οφείλεται στο ότι το κρέας περιέχει αδρεναλίνη (ορμόνη του άγχους), τοξίνες χημικές ουσίες και εντομοκτόνα – τα οποία επιδρούν αρνητικά στον εγκέφαλο μας. |
H φύση συνιστά... ωμή διατροφή ΝΤΑΙΑΝΑ ΚΟΧΥΛΑ
Tον τελευταίο καιρό τρώω σχεδόν αποκλειστικά ωμές τροφές και αισθάνομαι πολύ καλά
Ίσως είναι η άνοιξη, ίσως το γεγονός ότι περιμένω πώς και πώς να πάω στο νησί για να φυτέψω τον κήπο μας, ίσως ακόμα και η νηστεία που με έχει βγάλει από την κρεατοφαγία, αλλά τον τελευταίο καιρό έχω αποκτήσει την επιθυμία να τρώω σχεδόν αποκλειστικά χορτοφαγικά. Είναι η ανάγκη για αποτοξίνωση. Θέλω να τρώω καλά και ελαφρά, τόσο που έχω απορρίψει την κλασική έννοια της μαγειρικής.
Είχα μάθει για το κίνημα της ωμής δίαιτας πριν από 2-3 χρόνια όταν είχα παρακολουθήσει μία παρουσίαση και δείπνο από τον γνωστό Αμερικανό σεφ Charlie Trotter, ο οποίος μαζί με μία συνάδελφό του σεφ άρχισε ένα γαστρονομικό πείραμα, να δημιουργήσει υψηλή κουζίνα χωρίς να «μαγειρέψει» τις πρώτες ύλες, χωρίς δηλαδή να ζεσταίνει τίποτε πάνω από περίπου 35 βαθμούς Κελσίου, διότι πάνω από αυτή τη θερμοκρασία τα ένζυμα των τροφών καταστρέφονται και μαζί τους οι θρεπτικές ουσίες. Ίσως γι' αυτό τον λόγο όλο κίνημα της ωμής τροφής αποκαλείται και «ζωντανή» τροφή.
Δεν είμαι φυσικά ούτε γιατρός ούτε διαιτολόγος, αλλά έχω μάθει να ακούω τον οργανισμό μου και όποτε τρώω έτσι, έχω περισσότερη ενέργεια, χρειάζομαι λιγότερο ύπνο και βελτιώνεται αισθητά η επιδερμίδα μου. Οι ωμές τροφές τρέφουν την ανθρωπότητα για σχεδόν όλη τη διάρκεια της ύπαρξης και της ανάπτυξής της. Μήπως έτσι η φύση μάς λέει πώς να ζούμε;
Οι πρώτες ύλες στην αρχική, ωμή τους κατάσταση περιέχουν όλες τις θρεπτικές ουσίες και σημαντικότερο απ' όλα περιέχουν τα ένζυμά τους απείραχτα. Τα τροφικά ένζυμα είναι αυτά που βοηθάνε τον οργανισμό στη χώνεψη και στον μεταβολισμό. Εάν έχουν καταστραφεί (με το μαγείρεμα σε υψηλή θερμοκρασία), τότε ο οργανισμός πρέπει να παράγει δικά του ένζυμα για τη χώνεψη κ.τ.λ. Έτσι τα λίπη, οι πρωτεΐνες και τα άμυλα δεν χωνεύονται στην εντέλεια, με αποτέλεσμα να μπλοκάρουν τις αρτηρίες και να μην αφήνουν τον οργανισμό να διώξει τις τοξίνες. Υπάρχουν κουλτούρες στον κόσμο όπου η ωμή τροφή είναι η παράδοσή τους. Οι Ιάπωνες, με το ωμό ψάρι τους, είναι ένα παράδειγμα, και οι Εσκιμώοι άλλο ένα. Μάλιστα η λέξη «Εσκιμό» σημαίνει αυτόν που τρώει ωμά και για αιώνες καταναλώνει σχεδόν μόνο το ωμό κρέας της φάλαινας και το ωμό λίπος της φώκιας. Οι περιπτώσεις της καρδιοπάθειας, των εγκεφαλικών και της πίεσης είναι πάρα πολύ χαμηλές στους Εσκιμώους. Φυσικά στη Μεσόγειο η δίαιτα των Εσκιμώων θα ήταν εξτρίμ, αλλά εάν φέρουμε στον νου την εικόνα του δικού μας χρυσού ελαιολάδου είναι εύκολο να καταλάβουμε την ωφέλεια του «ωμού». Το λάδι που γίνεται με κρύα σύνθλιψη και μπαίνει ωμό στο φαγητό είναι σαφώς καλύτερο και πιο υγιεινό από το λάδι που μαγειρεύεται ή που γίνεται με ζεστή σύνθλιψη.
Ομολογώ ότι όλη η ιδέα, το να πειραματιστώ και εγώ με ωμές τροφές, ξεκίνησε όταν άρχισε ο άνδρας μου την κηπουρική και όταν μάλιστα μου έμαθε όχι μόνο για τη βιολογική καλλιέργεια αλλά και για τη βιοδυναμική, φυτεύοντας, κόβοντας, κ.λπ. σύμφωνα με τις φάσεις του φεγγαριού, και άλλα πολλά μυστικά που έχει να μας διδάσκει η φύση, εάν μάθουμε απλώς να την ακούμε. Όταν κόβεις για παράδειγμα ένα φρούτο ή ένα λαχανικό την ώρα που έχει όσο το δυνατόν την καλύτερη γεύση, τόσο τέλεια που απαιτεί... σεβασμό για να διατηρήσεις την καταπληκτική αυτή γεύση. Δεν είναι δηλαδή απαραίτητο να αλλάξεις ριζικά την πρώτη ύλη σκοτώνοντάς την με πολλή επεξεργασία και πολύ μαγείρεμα.
Τι τρώει κανείς όταν αλλάξει το διαιτολόγιό του τόσο δραματικά; Φυσικά, πολλά ωμά χορταρικά, φρέσκα και αποξηραμένα φρούτα, μυρωδικά, ξηρούς καρπούς, διάφορα δημητριακά όπως άγριο ρύζι και - εάν δεν είναι χορτοφάγος - ωμά ψάρια. Το ωμό κρέας σε στυλ «καρπάτσιο» δεν θεωρείται μέρος του διαιτολογίου αυτού, διότι ένας βασικός σκοπός όταν τρώει κανείς ωμό γεύμα είναι η αποτοξίνωση και το κρέας σε οποιαδήποτε μορφή περιέχει πολλές τοξίνες.
Ένα γεύμα φτιαγμένο από ωμά φαγητά δεν είναι απαραίτητα ένα γεύμα από τραγανά καρότα και ξηρούς καρπούς! Με λίγη φαντασία και ορισμένα βασικά εργαλεία, η υψηλή μαγειρική μπορεί να είναι και... ωμή.
Τα απαραίτητα... μαγειρικά σκεύη
Ορισμένα βασικά εργαλεία της κουζίνας είναι απαραίτητα για την παρασκευή φαγητών που δεν χρειάζονται μαγείρεμα.
Ένας καλός αποχυμωτής είναι πολύ χρήσιμος για την παρασκευή θρεπτικών χυμών και διαφόρων φαγητών, από κρύες σούπες μέχρι σάλτσες.
Τα μπλέντερ και τα multi είναι επίσης πολύ χρήσιμα εργαλεία. Πολλές συνταγές, όπου δεν είναι απαραίτητο μαγείρεμα, περιέχουν μουλιασμένους ξηρούς καρπούς (αμύγδαλα, για παράδειγμα) και άλλες πρώτες ύλες οι οποίες πολτοποιούνται. Τα επαγγελματικά μπλέντερ, που δουλεύουν σε υψηλή ταχύτητα, είναι επίσης πολύ πρακτικά γιατί διευκολύνουν την πολτοποίηση των σκληρών ινών που περιέχουν τα φρούτα και ορισμένα χορταρικά. Οι λείες αυτές κρέμες γίνονται σάλτσες, παγωτά, ντρέσινγκ, σούπες κ.λπ.
H παγωτιέρα είναι ένα καταπληκτικό εργαλείο, διότι δίνει στον μάγειρα την ευκαιρία να φτιάχνει πολλά γλυκά βασισμένα σε φρούτα και άλλα.
Ένα δυνατό μίξερ (όχι χεριού) με ειδικό «γάντζο» για ζύμες είναι απαραίτητο.
Ένα γουδί ή το μηχάνημα που πολτοποιεί τους κόκκους το καφέ και των μπαχαρικών είναι χρήσιμο, γιατί η πολτοποίηση είναι βασική τεχνική στη μαγειρική που δεν χρειάζεται ψήσιμο.
Ίσως το πιο χρήσιμο εργαλείο, αλλά το πιο δυσεύρετο για τη σπιτική κουζίνα στην Ελλάδα, είναι το μηχάνημα της αποξήρανσης. H αποξήρανση αντικαθιστά το συμβατικό μαγείρεμα σε πολλές συνταγές. Βέβαια, το καλοκαίρι κάτω από τον ελληνικό ήλιο η αποξήρανση είναι εύκολο να γίνει.
Για τους λίγο πιο μανιακούς της κουζίνας, είναι απαραίτητο το εργαλείο που κόβει τα λαχανικά σε σχήμα σπιράλ και σε πολύ λεπτές φέτες. Το βρίσκουμε στα μαγαζιά που πουλάνε επαγγελματικό εξοπλισμό κουζίνας. Ένα «μαντολίνο» επίσης, που κόβει λεπτές φέτες, είναι πολύ χρήσιμο κυρίως για την παρασκευή των ζυμαρικών από λαχανικά, όπως από καρότα και από κολοκύθια.
Λευκό και κόκκινο κρασί
H όλη έννοια της μαγειρικής χωρίς ψήσιμο είναι η ιστορία του «ταξιδιού» ενός φαγητού, από τον σπόρο μέχρι το φύτεμα, από εκεί στη συγκομιδή και τέλος στο τραπέζι. Το κρασί ακολουθεί την ίδια πορεία. H μαγειρική χωρίς ψήσιμο έχει να κάνει με την επαφή με τη φύση, κάτι που σίγουρα έχουμε χάσει στην εποχή μας. Το κρασί, και κυρίως εάν είναι βιολογικό, δυναμώνει την επαφή αυτή. Το ταίριασμα του κρασιού με το φαγητό έχει να κάνει με την αναζήτηση κάποιας ισορροπίας, είναι το πάντρεμα της γεύσης και της υφής ενός φαγητού με τις γεύσεις και τα αρώματα ενός κρασιού ώστε να υπάρχει ευχάριστη αντίθεση και ισορροπία, χωρίς το ένα να «καπελώνει» το άλλο. Επειδή η μαγειρική χωρίς ψήσιμο περιέχει στην πλειονότητά της τα λαχανικά, τα κρασιά που ταιριάζουν περισσότερο είναι λευκά και κατά προτίμηση αυτά με ελαφρύ μέχρι μέτριο σώμα που έχουν περαστεί λίγο ή καθόλου από το βαρέλι. Δεν απορρίπτονται όμως και τα κόκκινα κρασιά, κυρίως τα λίγο πιο ελαφριά, τα οποία ταιριάζουν πολύ καλά με μανιτάρια.
Μανιτάρια γεμιστά με αμύγδαλα και καρύδια
Για 6 μερίδες
* 1 φλιτζάνι καρύδια
* 1 φλιτζάνι αμύγδαλα
* 2 κτ σούπας ελαιόλαδο
* 1 φλιτζάνι ψιλοκομμένο σέλινο
* ½ κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
* 1 ½ φλιτζάνια πολύ ψιλοκομμένα καρότα
* 1 κτ γλυκού εστραγκόν ή αποξηραμένος βασιλικός
* Αλάτι και πιπέρι
* 6 μεγάλα μανιτάρια, τα «καπάκια» μόνο
* Λίγα φύλλα από φρέσκια ρόκα, κομμένα σαν λεπτά σπίρτα
1. Αρχίζουμε από την προηγούμενη νύχτα και βάζουμε τους ξηρούς καρπούς ξεχωριστά να μουλιάσουν μέσα σε λίγο νερό, ίσα ίσα να σκεπαστούν.
2. Πολτοποιούμε τους ξηρούς καρπούς, το σέλινο, το κρεμμύδι και το καρότο μαζί με το ελαιόλαδο και τα μυρωδικά. Αλατοπιπερώνουμε. Γεμίζουμε τα μανιτάρια με το μείγμα αυτό και γαρνίρουμε με τη ρόκα. Σερβίρουμε.
Ωμό τουρλού με σάλτσα ταχίνι
Για 4 μερίδες
* 1 ώριμο αβοκάντο, καθαρισμένο και κομμένο σε μικρούς κύβους
* 2 ντομάτες κομμένες σε κύβους
* 1/4 του φλιτζανιού ψιλοκομμένο φρέσκο κόλιαντρο
* 2 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες
* 1 κολοκυθάκι μέτριο, κομμένο σε μικρούς κύβους
* Για τη σάλτσα
* 2 κτ σούπας ταχίνι
* 2 κτ σούπας μέλι
* Λίγο νερό
* Θαλασσινό αλάτι
1. Ανακατεύουμε όλα τα λαχανικά και το σκόρδο μαζί σε ένα μπολ.
2. Χτυπάμε το ταχίνι με το μέλι, λίγο αλάτι και λίγο νερό. Περιχύνουμε πάνω από τα λαχανικά και σερβίρουμε.
Ωμοφαγία Η ωμή πλευρά της... κουζίνας
ΚΟΡΥΦΗ Μετά τους χορτοφάγους και τους vegans, οι υποστηρικτές ενός νέου διατροφικού κινήματος ευαγγελίζονται μία διαφορετική φιλοσοφία απέναντι στο φαγητό, η οποία προσφέρει ενέργεια, υγεία και μακροζωία. Αγγλιστί τιτλοφορείται «rawfoodism», όρος πολύ πιο εύηχος και μυστηριώδης από την ελληνική μετάφρασή του, που δεν είναι άλλη από την… ωμοφαγία. Όπως μαρτυρά το όνομά της, η εν λόγω διατροφή προτάσσει την κατανάλωση ωμών τροφών, όπως φρέσκων φρούτων, λαχανικών, οσπρίων, δημητριακών και ξηρών καρπών και συνδυάζεται σχεδόν πάντα με τη χορτοφαγία καθώς είναι ελάχιστοι οι υπέρμαχοι της κατανάλωσης ωμού κρέατος |
| Ωμοφαγία «ωμή κουζίνα» |
Η ωμή πλευρά της διατροφής Ωμοφαγία: τα πρέπει και τα μη της νέας τάσης
Φρέσκα φρούτα και ωμά λαχανικά έχουν την πρώτη θέση στο διαιτολόγιο των ωμοφάγων Δεν ψήνουν, δεν τηγανίζουν, δεν βράζουν τις τροφές τους. Οι ωμοφάγοι, θιασώτες της νέας ομώνυμης τάσης, προτιμούν να καταναλώνουν φρούτα, λαχανικά και ξηρούς καρπούς, αποκλείοντας από το διαιτολόγιο τους το κρέας αλλά και κάθε τροφή επεξεργασμένη. Επιλέγουν, με άλλα λόγια, τρόφιμα φυτικής προέλευσης, απαλλάσσοντάς τα από τη διεργασία του μαγειρέματος. Στον κατάλογο με τις επιτρεπόμενες τροφές δεν περιλαμβάνονται ζάχαρη, αβγά, καφές και γαλακτοκομικά.
Στη θέση τους θα βρείτε ανάλατους και άψητους ξηρούς καρπούς, σπόρους, ταχίνι, φύτρα (από φακές, φασόλια), όσπρια, γάλα καρύδας, φύκια, όπως σπιρουλίνα, βότανα, χαρουπόσκονη, ακατέργαστο αλάτι (σε κρυσταλλική μορφή), ελαιόλαδο ψυχρής επεξεργασίας, σιρόπια (από δέντρα, όπως αυτό του σφένδαμου), μπαχαρικά και υπερτροφές, μεταξύ άλλων μάκα, σπόροι τσία, γύρη - τις τελευταίες για τη λήψη απαραίτητων πρωτεϊνών και αμινοξέων. Ως υποκατάστατο της ζάχαρης χρησιμοποιείται ανεπεξέργαστο μέλι, νέκταρ αγαύης, σιρόπι από γιακόν, στέβια και ξυλιτόλη. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα αντικαθίστανται με γάλατα φυτικής προέλευσης (π.χ. γάλα αμυγδάλου), ο καφές με διάφορα είδη τσαγιού, γκουαρανά και κακάο. Το σχετικό ψωμί έχει ως βάση τον λιναρόσπορο. Βασικό επιχείρημα των ωμοφάγων, είναι το γεγονός ότι κατά το μαγείρεμα – ειδικά σε θερμοκρασίες άνω των 48 βαθμών Κελσίου - καταστρέφονται πολύτιμα ένζυμα, μέταλλα, βιταμίνες, καθώς και το 50% της πρωτεϊνης. Αντιθέτως, τα ωμά πιάτα διακρίνονται για το ελάχιστο ή και μηδενικό κορεσμένο λίπος τους, για το χαμηλό επίπεδο χοληστερόλης, και φυσικά τη διατήρηση μετάλλων, βιταμινών, και αντιοξειδωτικών. Στα θετικά της ωμοφαγίας, προσμετρώνται η γρήγορη απώλεια βάρους, το αίσθημα ευεξίας, αλλά και εντυπωσιακά αποτελέσματα σε μαλλιά και επιδερμίδα. Ο αντίλογος Διατροφολόγοι συνιστούν πάντως προσοχή, τονίζοντας ότι η ωμοφαγία δεν πρέπει να υιοθετείται από παιδιά, ηλικιωμένους, εγκυμονούσες και θηλάζουσες. Η μειωμένη πρόσληψη πρωτεϊνών και αμινοξέων από τρόφιμα ζωϊκής προέλευσης ενδέχεται να οδηγήσει μεταξύ άλλων σε εξασθένιση του μυϊκού συστήματος και σιδηροπενική αναιμία. Οι ίδιοι τονίζουν ότι ο κανόνας που θέλει πολύτιμα θρεπτικά συστατικά να χάνονται κατά το μαγείρεμα, έχει και τις εξαιρέσεις του: η ντομάτα είναι πολυτιμότερη για τον ανθρώπινο οργανισμό μαγειρεμένη, ενώ τα λαχανικά είναι ασφαλέστερα – από μικροβιακής πλευράς – ψημένα ή βρασμένα. |
|
Το χώµα προστατεύει το στοµάχι από τοξίνες, παράσιτα και παθογενή βακτήρια Εκατοµµύρια κόσµος σε πολλές χώρες τρώει χώµα. Οσο αηδιαστικό κι αν ακούγεται αυτό στα µέρη µας, οι επιστήµονες επικροτούν την περίεργη αυτή διατροφική συνήθεια. Το χώµα ως τροφή κάνει καλό στον οργανισµό γιατί προστατεύει το στοµάχι από τοξίνες, παράσιτα και παθογενή βακτήρια. Είναι το συµπέρασµα µιας νέας «µετα-ανάλυσης», δηλαδή επεξεργασίας πολλών ερευνών και αναφορών στο θέµα, η οποία δηµοσιεύεται στο καινούργιο τεύχος του «Quarterly Review of Biology». «Η πρώτη αναφορά στο χώµα ως τροφή απαντάται στον Ιπποκράτη πριν από 2.000 χρόνια», λέει ο Σέρα Γιανγκ, επικεφαλής της έρευνας από το Πανεπιστήµιο Κορνέλ. Μέχρι τώρα, οι ειδικοί έκαναν πολλές υποθέσεις για τη σκοπιµότητα αυτής της διατροφικής συνήθειας.
Σύµφωνα µε τη µελέτη εκατοντάδων περιστατικών «γεωφαγίας», οι ειδικοί βρήκαν ότι είναι πιο συνηθισµένη σε εγκύους που βρίσκονται στα πρώτα στάδια της εγκυµοσύνης και παιδιά στην προεφηβική ηλικία. Και οι δύο κατηγορίες είναι περισσότερο ευάλωτες στα παράσιτα και τα παθογενή βακτήρια. Επιπλέον, η συνήθεια συναντάται συχνότερα στα τροπικά κλίµατα, όπου τα µικρόβια στις τροφές είναι άφθονα. Τέλος, η έρευνα έδειξε ότι αυτοί που τρώνε χώµα, είτε ωµό, είτε µαγειρεµένο, το συνηθίζουν σε περιόδους έντονου γαστρεντερικού στρες.
|
Οι χορτοφάγοι θα σώσουν τη Γη ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Περικλής Δημητρολόπουλος
Η εκτροφή ζώων χρειάζεται πολύ νερό και επιτείνει το φαινόμενο του θερμοκηπίου
Για πολλές δεκαετίες οι απόψεις όσων επιχειρηματολογούσαν κατά της κατανάλωσης του κρέατος έβρισκαν θέση μόνο στα περιοδικά των χορτοφάγων. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, η χορτοφαγία έχει γίνει κάτι περισσότερο από διατροφική επιλογή. Είναι ένας τρόπος για να σωθεί ο πλανήτης. Την περασμένη Τρίτη το Δημοτικό Συμβούλιο της Γάνδης, στο Βέλγιο, πήρε μια κάπως περίεργη απόφαση με την καθιέρωση μιας ημέρας χορτοφαγίας κάθε εβδομάδα. Πίσω από την απόφαση δεν βρίσκεται κάποιου είδους ανησυχία για την υγεία των δημοτών, αλλά μελέτες του Διεθνούς Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ που δείχνουν ότι η μαζική εκτροφή ζώων που προορίζονται για την κατανάλωση κρέατος ευθύνεται περίπου για το ένα πέμπτο των εκπομπών των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η απόφαση, λοιπόν, έχει ως στόχο τη σωτηρία του πλανήτη. Και βρήκε στη Γάνδη την ενθουσιώδη αποδοχή όλων των δημοτών- ενδεχομένως με μοναδική εξαίρεση τους κρεοπώλες.
Ο Διεθνής Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας δημοσίευσε αυτές τις μελέτες το 2006. Και όπως σημειώνει στην εφημερίδα «Γκάρντιαν» ο Τρίστραμ Στιούαρτ, συγγραφέας του βιβλίου «Η αναίμακτη επανάσταση: μια πολιτιστική ιστορία της χορτοφαγίας από το 1600 έως τις ημέρες μας», αυτή ήταν μόνο η αρχή. Το 2008, η Βραζιλία ανακοίνωσε ότι μέσα σε 12 μήνες αφανίστηκαν 12.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα τροπικών δασών του Αμαζονίου λόγω των κτηνοτρόφων και των παραγωγών σόγιας που προμηθεύουν με τα προϊόντα τους την ευρωπαϊκή αγορά. Πριν από μερικούς μήνες, η Ραγέντρα Παχάουρι, επικεφαλής της Διακυβερνητικής Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για τις Κλιματικές Αλλαγές, κάλεσε τους καταναλωτές να αναλάβουν προσωπικά την ευθύνη για το κρέας που καταναλώνουν. Η κατανάλωση Η αξιωματούχος του ΟΗΕ είναι χορτοφάγος. Η θέση της, ωστόσο, δεν οφείλεται στις προσωπικές επιλογές της. Από τη δεκαετία του 1970 η κατανάλωση κρέατος στον κόσμο έχει σχεδόν τριπλασιαστεί, ενώ για την εκτροφή ζώων καταναλώνεται διακόσιες φορές περισσότερο νερό σε σχέση με την καλλιέργεια σιταριού. Κατά πάσα πιθανότητα, αυτά τα στοιχεία βάρυναν στην απόφαση του Δήμου της Γάνδης, αλλά και στην πολιτική που επιχειρούν να υιοθετήσουν κρατικές αρχές στην υπόλοιπη Ευρώπη. Στη Βρετανία, για παράδειγμα, ο Δήμος του Κάμντεν στην Περιφέρεια του Λονδίνου κάλεσε τα σχολεία και τους οίκους ευγηρίας να βγάλουν από το μενού τους το κρέας. Τον περασμένο Ιανουάριο στη Γερμανία, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Περιβάλλοντος κάλεσε τους Γερμανούς να στραφούν στη μεσογειακή δίαιτα και να καταναλώνουν κρέας μόνο σε ειδικές περιπτώσεις.
ΣΤΟ ΒΕΛΓΙΟ Πριν από λίγες ημέρες ο Δήμος της Γάνδης πήρε την απόφαση να καθιερωθεί μία ημέρα χορτοφαγίας κάθε εβδομάδα
Οι Πυθαγόρειοι και οι χριστιανικές εκκλησίες ΟΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ μπορεί να ακούγονται καινοφανείς σήμερα.
ΚΟΡΥΦΗΑλλά, όπως, υπενθυμίζει ο Βρετανός συγγραφέας και ιστορικός, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η Ιστορία της ανθρωπότητας είναι γεμάτη από εκστρατείες κατά της κατανάλωσης του κρέατος, αν και οι λόγοι δεν ήταν φυσικά περιβαλλοντικοί. Πριν από 2.500 χιλιάδες χρόνια οι Πυθαγόρειοι απαγόρευαν την κατανάλωση κρέατος, ενώ στην Ευρώπη οι χριστιανικές Εκκλησίες έχουν καθιερώσει με τη νηστεία εδώ και πολλούς αιώνες μία ή δύο ημέρες αποχής την εβδομάδα από το κρέας και σε κάποιες περιπτώσεις από ζωικά προϊόντα και ψάρι. Περί τα τέλη του 18ου αιώνα, δύο συνεχόμενες κακές σοδιές στη Βρετανία προκάλεσαν ελλείψεις στα τρόφιμα. Η λαϊκή απαίτηση από τους πλουσίους ήταν να μειώσουν την κατανάλωση κρέατος, για να περισσέψουν μεγαλύτερες ποσότητες σιτηρών και δημητριακών για τους φτωχούς. Αυτήν τη φορά δεν είναι η φιλοσοφία, η θρησκεία ή η φτώχεια που απαιτούν το εμπάργκο στο κρέας, αλλά ο ίδιος ο πλανήτης. |
Xορτοφάγων επανάστασις ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΕΥΗ ΣΑΛΤΟΥ ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΑΚΗΣ
Τη δική τους διατροφική επανάσταση αποφάσισαν να κάνουν εδώ και λίγο καιρόοι χορτοφάγοι και οι βίγκανς, αυτοίδηλαδή που εκτός από κρέας δεν καταναλώνουν ούτε γαλακτοκοµικά προϊόντα.
ΚΟΡΥΦΗΛόγω της έλλειψης χορτοφαγικών εστιατορίων και ταχυεστιατορίων οι χορτοφάγοι της Ελλάδας πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. ∆ηµιούργησαν οµάδες και διοργανώνουν µαθήµατα χορτοφαγικής µαγειρικής και ωµοφαγίας. Ανταλλάσσουν ιδέες και συνταγές και προσφέρουν υπηρεσίες χορτοφαγικού catering. Μια τέτοια οµάδα είναι οι Τroo Food Rebels, οι οποίοι πριν από περίπου ενάµιση χρόνο δηµιούργησαν την Troo Food Liberation (http://www.troofoodliberation.com/ - ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΗ ). «Σίγουρα ένας απότους λόγουςγιατη δηµιουργία της οµάδας ήταν το γεγονός ότι οι χορτοφάγοι και οιvegansδεν έχουν πολλές επιλογές στην Ελλάδα» λέει η κ. ∆ανάη Τσεκούρα, ένα από τα πιο σταθερά µέλη της. Χορτοφάγος εδώ και 15 χρόνια, έχοντας ζήσει στην Αγγλία και την  Αµερική, έχει διαπιστώσει ότι στη χώρα µας είναι δύσκολο να ακολουθεί κανείς αυτόν τον τύπο διατροφής. «∆εν υπάρχουν εστιατόρια και πρέπει να µαγειρεύεις ο ίδιος το φαγητό που θα καταναλώσεις». Η δραστήρια οµάδαTrooFood Liberation µέχρι πρότινος πρoσέφερε vegan µενού τρεις φορές την εβδοµάδα στο εστιατόριο«Breeder Feeder», στο Μεταξουργείο. Μάλιστα, τα φαγητά τα ετοίµαζαν τα ίδια τα µέλη του γκρουπ. Πλέον ανάλογο µενού θα προσφέρεται σ’ αυτόν τον χώρο σε ειδικές περιπτώσεις.Οι δραστηριότητες τους όµως δεν σταµατούν εκεί. ∆ιοργανώνουν µαθήµατα χορτοφαγικής µαγειρικής και ωµοφαγίας. ∆ιαθέτουν ηλεκτρονικό κατάστηµα (http://www.troofoodstore.com - ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΗ) όπου πωλούν προϊόντα για χορτοφάγους. Επιπλέον, προσφέρουν υπηρεσίες catering µε χορτοφαγικά πιάτα για πάρτι ή άλλες εκδηλώσεις. Το Ιντερνετ και τα µέσα κοινωνικής δικτύωσης χρησιµοποιούν οµάδες χορτοφάγων προκειµένου να επικοινωνήσουν και να ανταλλάξουν συνταγές µε πρώτες ύλες τα δηµητριακά, τα λαχανικά ή τα όσπρια. Χαρακτηριστικό παράδειγµα οι Ενεργοί Χορτοφάγοι Θεσσαλονίκης. Είπε όχι στο κρέας πριν από περίπου τέσσερα χρόνια. Την απόφαση την πήρε πολύ γρήγορα: Μέσα σε δύο νύχτες έκοψε οριστικά το χοιρινό, το βοδινό, το κοτόπουλο αλλά και το ψάρι από το πιάτο της. Η ψυχολόγος κ. Ασηµίνα Κουλουκούρη, υπεύθυνη της οµάδας, ανήκει στην οµάδα των βίγκαν: δεν τρώει κρέας και ψάρι αλλά ούτε και τα παράγωγά τους. «Οι εικόνες από τα σφαγεία και η διαδικασία µέχρι τα ζώα να φτάσουν στο τραπέζι µας ήταν αυτές που µε έκαναν να απαρνηθώ το κρέας. Και να φανταστείτε ότι µέχρι τότε το έτρωγα και µάλιστα µε ευχαρίστηση»,«∆ΥΣΚΟΛΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ». Ο πρώτος χρόνος ήταν, όπως θυµάται, ο πιο δύσκολος. «Για δύο βασικούς λόγους. Ο πρώτος ήταν η µυρωδιά. Στην αρχή µ’ ενοχλούσε όταν περνούσα από κάποιο εστιατόριο κιέψηναν κρέας, µου έφερνε σύγχυση. Ο δεύτερος ήταν περισσότερος πρακτικός λόγος. Επρεπε να αφήσω πίσω τηνκουζίνα και τον τρόπο µαγειρέµατος έως τότε. Επρεπε να µάθωαπό την αρχή µία νέα κουζίνα και να ανακαλύψω γεύσεις και τροφές που µπορούσα να τρώω». ∆ηµητριακά, λαχανικά, όσπρια, σόγια, ξηροί καρποί είναι οι βασικές τροφές στο εβδοµαδιαίο της πρόγραµµα. «∆ιαπίστωσα πως υπάρχουν εξαιρετικές συνταγές για µανιτάρια, ή βάζω πια στον καφέ µου γάλα αµυγδάλου ή φουντουκιού που του δίνουν ένα υπέροχο άρωµα». Η ∆ΙΑΤΡΟΦΟΛΟΓΟΣ. Οπως τονίζει η διαιτολόγος - διατροφολόγος και επιστηµονική συνεργάτις στη γαστρεντερολογική κλινική του Νοσοκοµείου Νίκαιας κ. Αστερία Σταµατάκη, «µια καλά σχεδιασµένη φυτοφαγική διατροφή µπορεί να είναι επαρκής σε θρεπτικά συστατικά. Βέβαια, όσο πιο αυστηρός είναι ο αποκλεισµός των τροφών τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες για την ανάπτυξη διατροφικών ελλείψεων». Συµβουλεύει παράλληλα όσους ακολουθούν φυτοφαγική δίαιτανα απευθυνθούν στον γιατρό ή τον διαιτολόγο τους «διότι µπορεί να χρειαστεί να λάβουν κάποιο διατροφικό συµπλήρωµα». ∆ιευκρινίζει ότι «οι ελλείψεις που συνήθως παρουσιάζονται είναι όσον αφορά σε µακροθρεπτικά συστατικά οι πρωτεΐνες και όσον αφορά σε µικροθρεπτικά συστατικά ο σίδηρος, το ασβέστιο και ο ψευδάργυρος». Η διατροφολόγος επισηµαίνει πως οι πρωτεΐνες από τρόφιµα φυτικής προελεύσεως είναι χαµηλής βιολογικής αξίας σε σχέση µε αυτές των ζωικών τροφών. «∆ηλαδή, οι πρωτεΐνες που περιέχουν δεν έχουν µεγάλη περιεκτικότητα σε απαραίτητα αµινοξέα. Τρόφιµα πλούσια σε πρωτεΐνες είναι τα προϊόντα σόγιας, τα όσπρια, οι ξηροί καρποί, οι σπόροι και τα προϊόντα ολικής άλεσης». Για όσους είναι χορτοφάγοι που δεν καταναλώνουν ούτε γαλακτοκοµικά προϊόντα – και συνεπώς δεν προσλαµβάνουν ασβέστιο – η κ. Σταµατάκη συµβουλεύει ότι θα πρέπεινα καταναλώνουν άλλα τρόφιµα πλούσια σε ασβέστιο όπως το µπρόκολο, το κουνουπίδι, ο χαλβάς, το ταχίνι, οι ξηροί καρποί, το γάλα σόγιας και τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά. ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΕ ΕΓΚΥΟΥΣ - ΠΑΙ∆ΙΑ. Η διατροφολόγος υπογραµµίζει ότι ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί σε συγκεκριµένες οµάδες όπως είναι οι εγκυµονούσες, οι θηλάζουσες, τα παιδιά και οι έφηβοι, διότι οι αυξηµένες ανάγκες τους σε θρεπτικά συστατικά µπορεί να οδηγήσουν σε πολύ υψηλές πιθανότητες διατροφικών ελλείψεων. |
Τα γκουρμέ της χορτοφαγίας Κείμενα: Νταϊάνα Κόχυλα,
Χορτοφαγία δεν σημαίνει χωρίς γεύση. Η ελληνική κουζίνα μάλιστα έχει πολλές συνταγές που δίνουν ιδέες σε ευφάνταστους μάγειρες για να δημιουργήσουν πιάτα που αξίζει να συμπεριληφθούν σε ένα μενού υψηλής γαστρονομίας. Ποτέ δεν έχω σκεφτεί ή νιώσει ότι λείπει η απόλαυση από τα χωρίς κρέας εδέσματά μας. Μάλιστα, είναι από τα πιο εύγεστα και σίγουρα τα πιο υγιεινά φαγητά σε ολόκληρο το ελληνικό συνταγολόγιο. Στις παρακάτω συνταγές προσπάθησα να πάω την ιδέα της χορτοφαγίας ένα βήμα παραπέρα, δίνοντας γκουρμέ χροιά σε όλα τα πιάτα που προτείνω. Δεν ήταν ανάγκη να ψάξω μακριά. Στην τοπική κουζίνα μας κρύβονται πολλοί θησαυροί. Ετσι οι περισσότερες συνταγές πηγάζουν και εμπνέονται από τις παραδοσιακές μας γεύσεις. Το ταπενάντ με φακές και ελιές, για παράδειγμα, είναι ένας συνδυασμός πρώτων υλών συνηθισμένων, μια και συχνά οι ελιές συνοδεύουν ένα πιάτο με φακές. Oι κρεμμυδοντολμάδες με ούζο και μυρωδικά είναι βασισμένοι σε δύο παραδοσιακές τοπικές συνταγές από το Καστελλόριζο και τη Λέσβο. Το κριθαράκι με φακές είναι μια παραλλαγή ενός πολύ «φτωχού» φαγητού της Ρόδου και γενικότερα των Δωδεκανήσων, του φακόρυζου. Σε αυτά τα νησιά παντρεύουν τις φακές με ζυμαρικά, συνήθως με κάτι σαν κουσκούσι.
Από τα ορεκτικά μέχρι τα γλυκά, η νηστεία α λα ελληνικά έχει γευστική ψυχή.
Κρεμμυδοντολμάδες με ούζο και μυρωδικά 8 μερίδες
1 κιλό μακρόστενα κρεμμύδια 1/4 φλιτζ. ελαιόλαδο 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο 1 πράσο καθαρισμένο και ψιλοκομμένο 1 ½ φλιτζ. ρύζι νυχάκι ½ φλιτζ. ούζο ή λευκό κρασί 1 ½ φλιτζ. τριμμένη ντομάτα 1 φλιτζ. ψιλοκομμένο φρέσκο δυόσμο ½ φλιτζ. ψιλοκομμένο φρέσκο μαϊντανό ½ κ.γ. κύμινο σε σκόνη Αλάτι και πιπέρι
Εκτέλεση
Καθαρίζουμε τα κρεμμύδια και τα χαράζουμε κατά μήκος. Τα ζεματάμε για 2-3 λεπτά σε αλατισμένο νερό. Στη συνέχεια τα βγάζουμε και τα αφήνουμε να κρυώσουν λίγο. Βγάζουμε μια μια τις στρώσεις του κάθε κρεμμυδιού. Τα μικρά εσωτερικά φύλλα τα ψιλοκόβουμε για να μπουν στη γέμιση. Ζεσταίνουμε το μισό ελαιόλαδο σε ένα μεγάλο, βαρύ τηγάνι και σοτάρουμε το ψιλοκομμένο ωμό κρεμμύδι σε μέτρια φωτιά για 6-7 λεπτά, γυρίζοντάς το μέχρι να μαλακώσει. Προσθέτουμε τα ζεματισμένα και κομμένα εσωτερικά φύλλα των κρεμμυδιών. Προσθέτουμε το ρύζι και ανακατεύουμε. Ρίχνουμε το ούζο ή το κρασί και μόλις εξατμιστεί προσθέτουμε τις ντομάτες και μαγειρεύουμε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να απορροφηθεί το υγρό τους. Βγάζουμε από τη φωτιά και ανακατεύουμε μέσα τα βότανα, το κύμινο και το αλατοπίπερο. Ρίχνουμε λίγο λάδι σε μια φαρδιά κατσαρόλα. Γεμίζουμε τα κρεμμυδόφυλλα κατά μήκος, κλείνοντάς τα από τη μακρόστενη μεριά τους. Για να κλείσουν καλά διπλώνουμε τη μια πλευρά πάνω από την άλλη. Τοποθετούμε τα κρεμμύδια δίπλα δίπλα πολύ σφιχτά μέσα στην κατσαρόλα. Κάνουμε και δεύτερη στρώση εάν χρειαστεί. Προσθέτουμε αρκετό νερό, ώστε να φτάσει μέχρι τη μέση του περιεχομένου της κατσαρόλας, και τοποθετούμε ένα πιάτο από πάνω για να μην ανοίξουν. Σκεπάζουμε και μαγειρεύουμε σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά μέχρι να μαγειρευτεί το ρύζι, γύρω στα 25 λεπτά. Βγάζουμε από τη φωτιά, αφήνουμε το φαγητό να κρυώσει λίγο και σερβίρουμε.
Κριθαρότο με φακές και καραμελωμένα κρεμμύδια 4 μερίδες
2 μεγάλα κρεμμύδια Λίγο αλάτι 1 φλιτζ. μικρές φακές πλυμένες 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο 1 φύλλο δάφνης 2 - 3 κλωναράκια θυμάρι Αλάτι 1 ½ φλιτζ. κριθαράκι 1 φλιτζ. λευκό ή ροζέ κρασί Λίγο σαφράν, προαιρετικά 2 - 4 φλιτζ. νερό ή ζωμό από λαχανικά Φύλλα από 2-3 κλωναράκια φρέσκια ρίγανη ψιλοκομμένα Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι 1/4 του φλιτζανιού έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
Εκτέλεση
Κόβουμε τα κρεμμύδια στη μέση και στη συνέχεια σε λεπτές φέτες. Σε ένα μεγάλο, βαρύ τηγάνι ζεσταίνουμε 2 κ.σ. λάδι και τοποθετούμε τα κρεμμύδια. Ζεσταίνουμε σε χαμηλή φωτιά. Προσθέτουμε μια - δυο πρέζες αλάτι και αφήνουμε τα κρεμμύδια να σιγομαγειρευτούν μέχρι να καραμελώσουν, γυρίζοντάς τα πότε πότε. Βράζουμε τις φακές μαζί με το ολόκληρο κρεμμύδι, τη δάφνη και το θυμάρι. Αλατοπιπερώνουμε. Θέλουν γύρω στα 20-25 λεπτά βράσιμο. Στραγγίζουμε και αφαιρούμε τη δάφνη και ττο κρεμμύδι. Σε καθαρό τηγάνι ή φαρδιά κατσαρόλα ζεσταίνουμε 3 κ.σ. λάδι και προσθέτουμε το κριθαράκι. Γυρίζουμε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να πάρει λίγο χρώμα. Προσθέτουμε το κρασί και γυρίζουμε μέχρι να το πιει. Διαλύουμε το σαφράν (εάν το χρησιμοποιούμε) μέσα σε 1/3 φλιτζ. χλιαρό νερό. Το ρίχνουμε στο κριθαράκι. Προσθέτουμε 1 φλιτζ. από το νερό ή ζωμό και γυρίζουμε μέχρι να το πιει. Συνεχίζουμε έτσι προσθέτοντας λίγο λίγο νερό, μέχρι το κριθαράκι να είναι μαλακό και έτοιμο. Προσθέτουμε τις φακές και τη φρέσκια ρίγανη. Αλατοπιπερώνουμε. Σερβίρουμε το πιάτο γαρνιρισμένο με τα καραμελωμένα κρεμμύδια.
Μύδια γεμιστά με αμύγδαλα, ρύζι και βασιλικό 4-6 μερίδες
1 ½ κιλό μεγάλα μύδια με το κέλυφος 1 φλιτζ. ελαιόλαδο 4 κρεμμύδια ψιλοκομμένα ½ φλιτζ. ρύζι νυχάκι Χυμό από 1 λεμόνι 1/3 φλιτζ. λευκό κρασί 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες 2 κ.σ. μαϊντανό ψιλοκομμένο 4 κ.σ. βασιλικό ψιλοκομμένο ½ φλιτζ. ασπρισμένα αμύγδαλα Λίγη ρίγανη Αλάτι και πιπέρι φρεσκοτριμμένο Κοτσάνια από φρέσκα κρεμμυδάκια, προαιρετικά
Εκτέλεση
Καθαρίζουμε καλά τα μύδια. Τα ζεματίζουμε σε βραστό νερό ή κρασί για 2-3 λεπτά μέχρι να ανοίξουν. Πετάμε όσα δεν άνοιξαν. Ζεσταίνουμε το μισό λάδι σε μεγάλο τηγάνι και τα σοτάρουμε 6-7 λεπτά σε χαμηλή προς μέτρια φωτιά. Προσθέτουμε το ρύζι και το γυρίζουμε για 2-3 λεπτά. Προσθέτουμε τον μισό χυμό λεμονιού, το κρασί και το σκόρδο. Σκεπάζουμε το τηγάνι και μαγειρεύουμε σε χαμηλή φωτιά για 5-6 λεπτά μέχρι το ρύζι να πιει τα υγρά του. Προσθέτουμε τα μυρωδικά, τα μπαχαρικά και το αλατοπίπερο. Κατεβάζουμε από τη φωτιά. Σε βαρύ στεγνό τηγάνι σε μέτρια φωτιά καβουρδίζουμε τα αμύγδαλα μέχρι να πάρουν χρώμα. Τα πολτοποιούμε στο μούλτι και τα προσθέτουμε στο μείγμα ριζιού. Γεμίζουμε τα μύδια με 1 κουταλιά γέμιση και τα δένουμε με σπάγγο ή με τα πράσινα κοτσάνια από κρεμμυδάκι, που έχουμε ζεματίσει και κόψει σε λωρίδες. Τοποθετούμε τα μύδια σε κατσαρόλα χαμηλή με πλατιά βάση και τα σκεπάζουμε με ένα βαρύ πιάτο. Περιχύνουμε με το υπόλοιπο λάδι, 1 φλιτζ. νερό και τον υπόλοιπο χυμό λεμονιού, σκεπάζουμε και μαγειρεύουμε για 15-20 λεπτά, μέχρι να μαλακώσει το ρύζι και τα υγρά να εξατμιστούν.
Ταπενάντ με φακές και τσακιστές ελιές 10 μερίδες
( ή 2 ½ φλιτζ. περίπου) 1/2 φλιτζ. ασπρισμένα αμύγδαλα 2 σκελίδες σκόρδο 2 ½ φλιτζ. τσακιστές ελιές χωρίς κουκούτσι 1 σφηνάκι ούζο ½ φλιτζ. μικρές φακές, βρασμένες και στραγγισμένες Ξύσμα από ½ λεμόνι ½ ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο 2 - 4 κ.σ. ελαιόλαδο 2 βελγικά αντίβ, τα φύλλα χωρισμένα Ξύσμα για γαρνίρισμα
Εκτέλεση
Σε ένα μούλτι, σε δυνατή ταχύτητα, πολτοποιούμε τα αμύγδαλα και το σκόρδο. Τα κρατάμε στην άκρη σε ένα μπολ. Πολτοποιούμε τις ελιές στο μούλτι. Τις προσθέτουμε στο μείγμα με τα αμύγδαλα και το σκόρδο. Σε ένα μπρίκι ζεσταίνουμε το ούζο μέχρι να εξατμιστεί το αλκοόλ. Το προσθέτουμε στο μπολ με τα υπόλοιπα. Βάζουμε τις μαγειρεμένες φακές στο μούλτι και αναβοσβήνουμε τη μηχανή μέχρι να σπάσουν λίγο. Δεν θέλουμε να γίνουν πολτός. Τις προσθέτουμε στο μπολ με τα υπόλοιπα. Προσθέτουμε και ανακατεύουμε τον άνηθο, το λάδι και το αλατοπίπερο. Σερβίρουμε το ταπενάντ μέσα σε φύλλα από βελγικό αντίβ ή σε ένα μπολ μαζί με κριτσίνια. Γαρνίρουμε με λίγο ξύσμα λεμονιού.
Κουνουπίδι ψητό με ντομάτες Εμπνευσμένη από μια συνταγή της Λέρου και από το βιβλίο «Κουζίνα του Αιγαίου» 6-8 μερίδες
1 φλιτζ. εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο ή περισσότερο, όσο χρειάζεται 3 μεγάλα κρεμμύδια χοντροκομμένα 1 κουνουπίδι, 1 κιλό περίπου, καθαρισμένο και κομμένο σε ανθάκια 3 εκ. 500 γρ. πατάτες ξεφλουδισμένες και κομμένες σε κυβάκια 3 εκ. 1 ½ φλιτζ. κομμένες ντομάτες με το ζουμί τους ή καλής ποιότητας κονσέρβας Αλάτι και πιπέρι
Εκτέλεση
Ζεσταίνουμε ½ φλιτζάνι ελαιόλαδο σε ένα μεγάλο, βαρύ τηγάνι και σοτάρουμε τα κρεμμύδια μέχρι να μαλακώσουν. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180°C. Λαδώνουμε ένα μεγάλο ταψί και αναμειγνύουμε μέσα το κουνουπίδι, τις πατάτες, τα κρεμμύδια και τις ντομάτες, απλώνοντας το μείγμα ομοιόμορφα. Προσθέτουμε το υπόλοιπο ελαιόλαδο. Αλατοπιπερώνουμε. Ψήνουμε τα λαχανικά για 1 ώρα περίπου ή μέχρι το κουνουπίδι και οι πατάτες να είναι τρυφερές. Βγάζουμε από τον φούρνο, αφήνουμε λίγο να κρυώσει και σερβίρουμε.
Φλογέρες με ταχίνι και καρύδια Για περίπου 30 κομμάτια
2 φλιτζάνια ταχίνι 2 φλιτζάνια ζάχαρη 1 με 1½ φλιτζάνι νερό 3 φλιτζάνια αλεσμένα καρύδια 2 κουταλάκια του τσαγιού κανέλα ½ κιλό έτοιμο φύλλο, ξεπαγωμένο και σε θερμοκρασία δωματίου ½ φλιτζάνι έξτρα παρθένο ελαιόλαδο 3 με 4 φλιτζάνια άχνη ζάχαρη για το πασπάλισμα
Εκτέλεση
ΚΟΡΥΦΗΧτυπάμε στο μίξερ το ταχίνι με τη ζάχαρη για περίπου 5 λεπτά σε υψηλή ταχύτητα ώσπου το μείγμα να γίνει λείο. Αν είναι πάρα πολύ πηχτό, θα ρίξουμε μέσα το νερό, σε δόσεις του 1/4 του φλιτζανιού, ώσπου να έχουμε τη σωστή πυκνότητα. Με μια ξύλινη σπάτουλα, ανακατεύουμε μέσα τα καρύδια και την κανέλα. Τα αφήνουμε στην άκρη. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 175°C. Λαδώνουμε ελαφρά 2 ταψάκια. Ανοίγουμε το φύλλο και το τοποθετούμε οριζόντια. Το κόβουμε σε τρεις λωρίδες των 15,5 εκ. Τα βάζουμε το ένα επάνω στο άλλο και τα κρατάμε σκεπασμένα με μια πετσέτα . Βάζουμε μια λωρίδα κάθετα μπροστά μας και τη λαδώνουμε ελαφρά. Βάζουμε μια δεύτερη λωρίδα από επάνω. Παίρνουμε μια κουταλιά της σούπας από το μείγμα και τη βάζουμε στο κέντρο της λωρίδας. Διπλώνουμε τα δύο άκρα και τυλίγουμε σε σφιχτό κύλινδρο. Τοποθετούμε τον κύλινδρο στο ταψί με την ένωση προς τα κάτω. Συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα φύλλα και τη γέμιση. Τα ψήνουμε ώσπου να ροδίσουν, 8 με 12 λεπτά. Πασπαλίζουμε τις φλογέρες με ζάχαρη όσο είναι ακόμα ζεστές. Τις φυλάμε σε δοχεία σε ξερό και δροσερό μέρος. Θα διατηρηθούν περίπου 5 ημέρες. |
Οι χορτοφάγοι κινδυνεύουν λιγότερο να πάθουν καταρράκτη
Όποιος τρώει λιγότερο κρέας και περισσότερα λαχανικά έχει μικρότερες πιθανότητες να εμφανίσει καταρράκτη, προκύπτει από πρόσφατη βρετανική έρευνα. Στην ευρείας κλίμακας έρευνα, η οποία κατέγραψε τις διατροφικές συνήθειες εθελοντών σε διάστημα 15 ετών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι περίπου τρεις στους 50 κρεατοφάγους είχαν εμφανίσει καταρράκτη, σε σχέση με σχεδόν δύο στους 50 χορτοφάγους. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό σημαίνει ότι οι χορτοφάγοι έχουν 30 με 40% λιγότερες πιθανότητες να πάθουν καταρράκτη. Οι ερευνητές ζήτησαν από περισσότερους από 27.600 ανθρώπους, ηλικίας άνω των 40 ετών, να συμπληρώνουν ένα ερωτηματολόγιο με τις διατροφικές τους συνήθειες στο διάστημα 1993-1999 και παρακολούθησαν την κατάσταση της υγείας τους από το 2008 ως το 2009 για να διαπιστώσουν αν εμφάνισαν καταρράκτη. Σχεδόν 1.500 είχαν εμφανίσει και φάνηκε πως κινδυνεύουν περισσότερο όσοι κατανάλωναν συχνά κρέας, περισσότερα από 100 γραμμάρια καθημερινά. Όσοι δεν έτρωγαν συχνά κρέας είχαν μικρότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καταρράκτη, ενώ όσοι έτρωγαν πολύ ψάρι είχαν 15% λιγότερες πιθανότητες σε σχέση με τους κρεατοφάγους. Σύμφωνα με τον Τζακ Ντόντικ, επικεφαλής του τμήματος Οφθαλμολογίας στο Ιατρικό Κέντρο Langone του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης «υπάρχουν ακόμη πολλά αναπάντητα ερωτήματα». Το αν η διατροφή παίζει ρόλο στην εμφάνιση ή μη του καταρράκτη δεν είναι ακόμη σαφές, είπε ο ίδιος. Η έρευνα δεν αποδεικνύει ότι η κατανάλωση κρέατος ευνοεί την εμφάνιση της πάθησης.
ΚΟΡΥΦΗΗ κατανάλωση λαχανικών μπορεί να βοηθάει στην πρόληψη, για παράδειγμα. Το κάπνισμα, ο διαβήτης και η υπερβολική ηλιοφάνεια είναι, επίσης, παράγοντες που συνδέονται με την πάθηση. |
|
Οργανώνουν Troō Food Riots, μαθήματα μαγειρικής με χορτοφαγικές, ωμές και super τροφές, εξορμήσεις για άγρια μανιτάρια και βότανα, εκπαιδευτικές ομιλίες σε νηπιαγωγεία και γυμνάσια σε όλη την Αθήνα. Η Troō Food Liberation
είναι μια κολεκτίβα από Troō Food Rebels, που έχουν σα στόχο τους να αποκαλύψουν τις αλήθειες που κρύβονται πίσω από το φαγητό μας. Οργανώνουν Troō Food Riots, μαθήματα μαγειρικής με χορτοφαγικές, ωμές και super τροφές, εξορμήσεις για άγρια μανιτάρια και βότανα, εκπαιδευτικές ομιλίες σε νηπιαγωγεία και γυμνάσια σε όλη την Αθήνα.
Στην Troō Food Liberation
πιστεύουν ότι ο ρόλος που παίζουν οι τροφές σήμερα στη ζωή μας είναι φοβερά σημαντικός –είναι πολιτικός, είναι κοινωνικός, είναι οικολογικός, είναι συλλογικός και θα έπρεπε να είναι πάντα πεντανόστιμος!
Στην Troō Food Liberation
υπερασπιζόνται το δικαίωμα των ανθρώπων να κάνουν πιο συνειδητές επιλογές ως καταναλωτές. Πιστεύουν πως όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να τρώνε αληθινό φαγητό, φαγητό απαλλαγμένο από φυτοφάρμακα και γενετικές μεταλλάξεις. Αληθινό φαγητό, που διατηρεί τη θρεπτική του αξία και τις πρωταρχικές θεραπευτικές του ιδιότητες. Πιστεύουν στο αρχαίο ελληνικό ρητό «Άσε την τροφή να γίνει φάρμακό σου και φάρμακό σου να γίνει η τροφή σου» (Ιπποκράτης, 460 π.Χ.).
Η Troō Food Liberation απέχει από τις επιχειρηματικές δομές ισχύος στις οποίες έχει μετατραπεί η βιομηχανία τροφίμων και ενθαρρύνει τα μη-βίαια μοντέλα διατροφής. Με τη μη-βία εννοούν ότι δεν εκμεταλλευόμαστε τα ζώα για διατροφή ή για άλλες χρήσεις, υποστηρίζουν το δίκαιο εμπόριο και μποϊκοτάρουμε τις οικονομίες που κερδίζουν κάνοντας ανθρώπους να υποφέρουν.
Η βιομηχανία τροφίμων μας έχει κάνει να νοσούν, έχει φέρει πολλά είδη σπόρων στο χείλος της εξαφάνισης και, μαζί με τη βιομηχανία φαρμάκων
έχουν βάλει υπό την κυριαρχία τους την οικονομία και την υγεία μας.
Ακολουθώντας ένα εναλλακτικό σύστημα υγείας, που επιστρέφει πίσω στα αρχαία πρότυπα θεραπείας, εφαρμόζοντας την προληπτική ιατρική που μας συνδέει ξανά με το σώμα μας, ως προέκταση της ίδιας της Γης, ζώντας τη ζωή μας με τρόπο βιώσιμο, αυτάρκη και μη-βίαιο, πάμε προς έναν υγιή και ευτυχισμένο πληθυσμό που είναι δύσκολο να χειραγωγηθεί… Σε μας, η αναρχία σερβίρεται με χορτοφαγικά μάφινς καρύδας.
|
πηγή:
http://users.sch.gr/babaroutsoup/diatrofi/prasinidiatrofi.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου